Dışarı çıkmaya korkar oldum, beni cümle aleme rezil etmiş tek başına! Senden sonra itibarımı nasıl toparlarım bilmiyorum. Açık saçık olan biteni anlatmak zorunda kalıyorum. Bu kadar yalanı pinokyo söylememiştir. Günlerim seni sevmekle ne kadar boş geçmiş, insanlar bana gülüyormuş arkamdan ''Amma saf kız be''..
Beni düşünen, üzülen ne çok insan varmış. Ben hepsini bir bir uzaklaştırmışım kendimden hem de bir şerefsizi savunacağım diye. Herkes olumsuz düşünüyorsa en azından bir kısmı doğrudur değil mi? Ateş olmayan yerden duman çıkar mı? Herkes sana düşman bir sen mi doğruydun? Hayır. Ben kördüm. Ben görmek istediklerimi gördüm, sende benim saflığımdan faydalanıp kendini göklere çıkardın. Ne kahrın çekiliyordu ne derdin bitiyordu halbuki. Ben dert anası gibi senin yüzünü güldürmeye çalışmışım. Benden öncekilerine bakınca hayatına girmemem gerekirmiş, keşke seni hiç görmeseydim. Şimdi benimle geçirebildiğin günlerini düşünüp yad et, biraz gururlan. Benden daha asil ve dürüst biriyle olamazsın niye biliyor musun çünkü herkes benim kadar saf değil. Umduğunu kimse de bulamazsın. Sayemde biraz insan oldun, en azından bu insanlığını devam ettir ki görenler senin yüzüne tükürmesin, yoksa dayanamaz ölürsün bilirim senin acizliğini ben.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Cadının Düşleri
DiversosAklıma estikçe karalıyorum bişeyler. İlginç ve tehlikeli fikirlerim var bazen de aşırı duygusal düşüncelerim..
