İyi okumalar😘
Hayat zorlu bir mücadele ama hiç birimiz böyle mücadele için hazır değildik,sürpriz oldu...
Hayatında kendi kararlarını kendin veremiyorsan,o hayat ne sana aittir,ne de senin bir hayatın vardır.'
✧༺♥༻✧
Gözlerimi açınca hiç bir şey görmedim. Etraf kapkaranlıktı. Ağzım, elim ve ayağım bağlı şekilde sandalyede oturduğumu anladım. Elimi açmayı denemesem de başaramadım. Çünkü çok sıkı şekilde bağlamışlardı. Canım çok kötü ağrıyordu.
Bir kaç dakika sonra kapının açılma sesini duydum. Dışarıdan odaya ışık düşüyordu. İçeriye bir kaç adam girdikten sonra adamlardan biri ışığı açınca gözlerimi deşen güçlü ışık yüzünden gözlerimi kıstım.
Korkudan ne yapacağımı bilmiyordum. Korku dolu gözlerle karşımdakı adamlara bakmaya başladım.
Her ne kadar korktuğumu belli etmemeye çalışsamda başaramadım. Bu tür olaylarla hiç karşılaşmamıştım. Ne yapacağımı ve benden ne istediklerini bile bilmiyordum. Organ mafyaları olduklarını düşünmeye başlamıştım ki karşımda duran adamın konuşmaya başlamasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.
"Selam Simaycım , nasılsın?"
Ağzım bağlı olduğundan cevap gelmediği için" Neden cevap vermiyorsun? Diye söyledi.
"Ah tabi ağzın bağlı ya!Kızın ağzını açın!"
Adamlardan biri ağzımı açınca korku dolu gözlerimi karşımdaki adam'a dikerek konuşmaya başladım.
"Siz kimsiniz?Ne istiyorsunuz benden?"
"Sevgilinin duşmanıyım diyelim." Deyince kaşlarımı çatıp
"Benim sevgilim yok . Beni başkasıyla karıştırdınız." Dedim.
"Ck ,ck ,ck , ck sana yalan söylemek hiç yakışmıyor!Simay Çamkıran, Yavuz Özdemirle sevgilisin. İyi bir açıklama oldu sanarım."
"Ben onunla sevgili değilim. Eniştemin kardeşi sadece..."
"Yalan söyleme!" Konuşmamı kesip o kadar kuvvetli bir şekilde tokat attı ki başım sağa doğru savruldu.
Ağzıma gelen ekşi tatla dudağımın kanadığını anladım.
Ağlamamak için kendisini zor tutuyordum. Başıma neler geleceğini bilmiyordum. Düşünmesi bile kanımın çekilmesine sebeb oluyor. Yanağım o kadar kötü acıyordu ki yanağım da elinin izinin kaldığına adım gibi emindim. Nasıl tokat attıysa artık çenemin yerinden çıktığını hissediyordum.
'Ellerin kurusun!'
Burnumdan derin nefes alıp başımı ona doğru çevirince beni süzdüğünü gördüm.
Bir tek süzmekle kalmamış,beğeni dolu bakışlarını eksik etmemişti.
'İnşallah bana dokunmazlar. Dokunurlarsa yaşayamam.'
Beni süzmeyi bitirdikten sonra bakışlarını yüzüme doğrultarak "Yıllardır Yavuz'un açığını arıyordum... Acaba ne yapsam da canını acıtsam diye düşünüyordum. Beklemiş ,beklemiş turnayı tam gözünden vurmuş. Zevki çok iyiymiş. Çıtır gibi kız bulmuş kendine." Son cümlesini söylerken pis bir şekilde sırıtınca kusmamak için kendimi zor tuttum. Midemin kasıldığını çok iyi hissediyordum.
Bu adamın bakışlarından ve söylediklerimden rahatsız oldum. Üstüne pis sırıtışıyla bakışları eklenince o adamı bakışlarımla öldürmek istercesine bakmaya başladım.
