Baharın ağzından
Başımın üzerindeki acıyla az da olsa gözlerimi aralayabilmiştim,önce nerde olduğumu anlamaya çalışırken öğrenmem kısa sürmemişti.
Burası,burası yavuz'un eviydi,
Gözlerimi biraz yukarı doğru kaldırdığımda sarı sakallarla karşılaşınca birlikte uyuduğumuzu anladım.
İyide neden?
Biz akşam hep birlikte film izliyorduk sonra ben uyumuştum, demekki o ara yavuz'da Uyumuş ve bizim ekip gitmiş öylemi,
Nazlı, ah pislik nazlı sen planladın değilmi?
İçimdeki düşüncelere Yavuz'un homurdanmasıyla son verdim ve hemen gözlerimi kapattım,sonuçta onu izlediğimi sanmasını istemiyordum.
Yavuz'un ağzından
Burnuma dolan çiçek bahçesiyle gözlerimi araladım,etrafıma bakındığımda evimdeyim, tamam ama bu koku ne nerden geliyor? diye içimden geçiremeden gözlerimi aşağıya doğru indirdim,
Baharı görmemle yüzümde kocaman bir tebessüm oluştu ama neden?
Bunun cevabını ben bile bilmiyorum yaklaşık 5 dakika boyunca onu izlemeye koyuldum.
Ne kadar güzeldi böyle, bahar gibi bir insanın vatanına düşkün olması beni şaşırtıyordu,kimi insan diskolarda, barlarda, kafelerde gezerken bahar burda vatanı için mücadele ediyordu.
Yazarın ağzından
Genç kız daha fazla dayanamayıp gözlerini yeni uyanmış numarası yaparak araladı,kafasını kaldırıp yavuz'a baktı Onu görünce bu kadar yakın olma hissi onu utandırdı ve bir hışımla ayağa kalktı.
"y- yavuz biz niye uyuduk burda ya"
"bende bir bilsem bahar biz en son film izliyoduk"
"sonra biz uyumuşuz, biz uyumuşuzda ekip niye bıraktı gitti yaa"
"ben de anlamadım kim istedi acaba"
"ben biliyorum kimin istediğini"
"kim?" diye sordu genç adam oldukça meraklanmıştı ona kalsa gidip elini öperdi,saol beni baharla bir güne uyandırdın diye.
"kim olabilir nazlı"
"yok artık" Dedi kolundaki saate bakarak sekize geldiğini görünce bahara döndü tebessüm edip
"saat sekize geliyo hadi bizde çıkalımda geç kalmayalım"
"çıkalım çıkalım daha öldürmem gereken bir adet nazlı var"dedi ve kapının önüne gelince asılı olan paltosunu alıp,ayakkabısınıda giyince Yavuz'u beklemeden merdivenlerden inmeye koyuldu.
Genç çift kapının önüne gelince bahar Yavuz'a doğru çevrildi,
"ben kendi arabamla geleyim şimdi burda kalmasın zor olur"
"peki sen bilirsin" dedi genç adam uzatmayarak zaten bu yolun sonu aynıydı ikiside aynı yere varacaktı.
Nazlı,eylem,keşanlı,fethi ve ateş ortak odada otururken içeriye hışımla bahar girdi ve konuşan nazlıyı dinlemeye koyuldu,
"nasıl bıraktık ama yalnız, yaa çok yakışıyorlarmı? "
"yakışıyorlar valla" dedi yanında oturan keşanlı nazlının dizine dokunarak.
"var ya bende ne fenayım haa bak nasıl yalnız bıraktım onları"dedi biraz sonra olacaklardan habersiz,
Ateş kapının karşısındaki koltukta olduğu için baharın geldiğini görüp,nazlı ya kaş göz işareti yapıyordu ama nazlı anlamamıştı,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öfkeli Gölgeler /yavbah
Acción-sahi neydi hayat? Bir acıdan itibar olan mutluluğun olmadığı hep kırgınlıkların acı ölümlerin ve en önemlisi de mutluluğun olmadığı bir yer mi? -aslında hayır kendi hayatını kendin çizer bir insan bunun en başındada sevdiğin insanı kendin seçersin...
