Baharın ağzından
Şu anda erdem albayın odasında oturmuş ilk operasyonumu dinliyordum aslında tamda belli degildi malum o uyuşturucular artık burnumuzun dibine kadar girmişti erdem albay istanbulda bir sokakta midye diye uyuşturucu satan birinin ihbarını almış sonrada yavuzla beni çağırmış olayı bize anlatıyordu
"Evet arkadaşlar dediğim gibi daha tam belli degil öyle bir duyum aldım haber ne kadar dogru bilmiyorum"
"Albayım şimdi haber doğruysa baharla ben mi gidicez adamı almaya"
"Evet siz alacaksınız yavuz ama sakın adama zarar vermeyin ihbar dogruysa nerden aldi o uyuşturucuları öğrenmeniz lazım çok bilgi verebilir"
"Tamam albayım biz hallederiz allahın izniyle siz merak etmeyin"
Dedim güven verici bir sesle erdem albayda güvenmiş olacakki
"Ona ne şüphe baş komserim"
Dedi gülerek
"Peki ne zaman çıkalım albayım"
"Akşam saat 20:00 gibi adam uyanık gündüzleri satmıyor akşamları çıkıyor ortalığa"
"Tamam zaten şurada bir kaç saat kalmış biz simdi izniniz olursa çıkalım gitmeden önce yanınıza geliriz"
Dedim ve yavuza gitmek için kaş göz haraketi yaptım allahtan oda anladı ki birlikte odadan dışarıya çıktık
"Niye öyle birden çıktın"
"Ya şurada bir kaç saat sonra opersayona gideceğiz ben acıktım sabah kahvaltı yapmadım buralarda bir yerler varmı?"
Diye sordum gerçekten sabah kahvaltı yapmadığım için oldukça acıkmıştım karşımdaki yavuza baktığımda ise pis pis sırıtıyordu sordum
"Neden gülüyorsun acıkmam komikmi"
"Yooo sadece açık sözlüsün çoğu kiz havam gider diye acıktığını bile söyleyemez"
"Kaç kız tanıdın bilmiyorum ama ben öyle degilim kendime iyi bakmam lazım her neyse bak gercekten çok açım restaurant felan varmı?"
"Var var ama ben seni daha güzel bir yere götüreceğim olurmu?"
"Olur ama beni öyle italyan mutfaklarına felan götürme sakın"
"Tamam tamam götürmem"
Dedi gülerek resmen adamın yanında aç bir insan gibi oldum yaa
"Hadi sen hazırlan ben dışarıda bekliyorum"
Dedi ve yanımdan uzaklaşmaya başladı ben ise ordan odama çıkıp çantamı aldım ve kapıya doğru ilerledim...
&&&
Yavuzun ağzından
Onu yani baharı öner abinin mekanına getirmiştim bahar diğer kızlar gibi değildi çok farklıydı bunu gelir gelmez anlamıştım çünkü anlamamak için saf olmak lazımdı doğaldı diger kızlar gibi birinin gözüne girmek için çabalamıyordu yapmacık haraketler yapmıyordu
Bu düşüncelerimi bozan arabanın camına vuran bahar oldu
"Heyy inmiyormuyormuyuz hadi ama yavuuzz"
Kendime gelip camı açtım
"Ulan niye camı açıyorsun insene aşağı"
"Tamam baş komserim indim kızma"
Dedim ellerimi havaya kaldırarak sonrasında onuda alarak içeri doğru yürümeye başladık öner abi beni görür görmez yanımıza dogru gelmeye başladı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öfkeli Gölgeler /yavbah
Aksi-sahi neydi hayat? Bir acıdan itibar olan mutluluğun olmadığı hep kırgınlıkların acı ölümlerin ve en önemlisi de mutluluğun olmadığı bir yer mi? -aslında hayır kendi hayatını kendin çizer bir insan bunun en başındada sevdiğin insanı kendin seçersin...
