Ormantik Romantik

Bölüm 5

 Merhaba. Devam ediyoruz… :)

Düne kadar ruh halim bozuk, çok mutsuzken bugün kafede olanlar beni öyle deşarj etti ki şuan çok ama çok mutluyum. Rüzgar artık şimdi mutlu mutlu yaşamaya başlasın bakalım. Konuştuğu kız tanıdık değildi açıkçası. Banyoya girip rahatça duşumu aldıktan sonra hello kity’li pijamalarımı giydim. Evet ben de onu şeker bulduğum için giyiyorum ve hiç de çocuksu değil bence. Laptop’umdan herhangi bir film açtım. Ruhlar Bölgesi 2. Azıcık tırstıktan sonra telefonuma kısa bir göz gezdirdim. 2 mesaj gelmişti.

Kimden: Esra

Canım Rüzgar beni aradı, gitmeden önce seninle konuşmalıymış.

Gözlerimi devirdim ve diğer mesaja baktım.

Kimden: Rüzgar

Rüya 3 senenin hatırına gitmeden konuşalım. Bunu çok görme bize.

Kime: Rüzgar

Biz diye bir şey kalmadı. İşim olmazsa gelirim tamam.

Evet, 2 gün sonra İstanbul’dan ayrılacaktık. Elveda İstanbul. Çok mutsuzum ama belki Ankara bana şans getirir? Hem babam için buna değer. Onu üzmemeliyim. Sonuçta bizim için bütün bunlar. Telefonumun titremesiyle düşüncelerimden kurtulup gelen mesaja baktım;

Kimden: Rüzgar

Buluşacağımız zaman da tartışmayalım, benim sana söyleyeceklerim var.

Konuştukça cevap verecekti bir an önce konuyu kapatıp yeri söylemeliydim.

Kime: Rüzgar

Neyse Rüzgar. Yarın saat 2’de her zamanki yere gelirsin?

Biraz bekledikten sonra cevap geldi;

Kimden: Rüzgar

Tabi ki. Tamam o zaman iyi geceler, görüşürüz.

Kime: Rüzgar

Görüşürüz.

Aslında Rüzgar kötü biri değildi. Sadece korkmuştu ama 3 yılımızı heba etmişti. Her şeye ve herkese olan güvenimi onun sayesinde yitirdim. Kafamı iki yana sallayıp biraz da olsa gözlerimi yumup bu olanlardan kurtulmak istedim. İyi ki uyuyoruz. Bütün gün boyunca düşünceler beynimi kemirirdi yoksa. Göz kapaklarım ağırlaştı ve ben kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Hayret. Odama kimse gelmeden uyandım. Saate baktığımda 10 olduğunu gördüm. 4 saat sonra Rüzgar’la buluşacaktım. Kendime daha da özenmem lazım. Malum son buluşmamız. Alayla gülüp kendimi banyoya attım. Kısa bir duşun ardından saçlarımı kuruttum ve sadece saçlarımı dalgalı bir şekilde maşaladım. Dolabıma kısa bir göz gezdirdim. Kot şortumu ve üstüne pembe turkuaz tişörtümü geçirdim. Ayakkabı olarak yine turkuaz renklerinde vanslarımı giydim. Saat ne çabuk iki olmuştu? Spor çantamı alıp evden çıktım. Rüzgar o gün onu gördüğüm kızın masasına oturmuştu. Düşüncelerimden sıyrılıp sandalyeye oturdum;

‘Teklifimi kabul ettiğin için teşekkür ederim.’

‘Çabuk söyle diyeceklerini Rüzgar, malum sevgilin beklemesin.’

‘Birincisi o benim sevgilim değil, ikincisi kendimize bir şeyler söyleyelim aceleci olma bu kadar.’

‘Ben latte alayım o zaman.’

Gelen garsona;

‘Bize 2 latte’ Dedi.

‘Ne düşünüyorsun Rüya?’

‘Buradan biran önce gitmeyi.’

‘Fazla bekletmem merak etme.’

‘Evet söyle Rüzgar.’

‘Ben ikimiz için öyle söylemeliydim Rüya, ben özür dilerim, kırdım belki ama birbirimizi bekleyerek zaman geçmez.’

Aslında düşündükçe mantıklıydı ama yine de böyle olmamalıydı.

‘Rüzgar 3 sene geçirdim seninle, böyle bir şey yapmana  hala aklım ermiyor, tamam bir yerde haklısın ama mesafeler sevmeye engel olmamalı bence.’

‘Nasıl olacak peki.? Perişan olacağız her zaman.’

‘Artık olamayız zaten ben sana bu saatten sonra güvenemem.’ Dedim. Ve devam ettim.

‘Bir daha görüşemeyeceğiz artık vedalaşalım. 3 yılımız geçti iyi veya kötü, hep mutlu ol hayatta.’

‘Rüya.. ben’

‘Bir şey demek zorunda değilsin hadi yolun açık olsun.’

‘Gel sarılayım sana.’ Dedi. Başıma omzuna yasladım ve hıçkıra hıçkıra ağladım.

‘Ştt ağlama. Son anlarımızda ben gülmek istiyorum.’ Biraz suratımı düzelttim ve ona gülümsedim.

‘Daha fazla konuşursam daha da ağlarım. Görüşürüz Rüzgar.’

‘Görüşürüz seni  hep sevdim ihtiyacın olursa hep yanında olacağım.’

‘Teşekkür ederim.’

‘Asıl ben teşekkür ederim.’

Düşüncelerimle evin yolunu tuttum.

Yeni bölümde Rüya artık Ankara’ ya gidecek. Görüşmek üzere.