Hope

Κάτι άλλο?

Ελπίδας POV

"Είμαι τόσο χαρούμενη! Θα πάμε σήμερα ξανά στο σχολείο και θα δω ξανά αυτά τα όμορφα πράσινα μέλι ματάκια... Είναι... Ότι πιο όμορφο έχω δει... Και αυτό το χαμόγελο... Αυτό το γέλιο... Και τι σώμα Θεέ μου... Είμαι ερωτευμένη..." Αρχίζει το παραλήρημα μας της η Ελεονώρα για μια ακόμα φορά και γελάμε.

"Κάθε μήνα είσαι ερωτευμένη." Της λέει η Χρύσα.

"Ναι όμως αυτή την φορά είναι διαφορετικό... Το νιώθω... Το νιώθω κάθε φορά που βλέπω αυτά τα πανέμορφα μάτια..." Λέει και ξαπλώνει στο κρεβάτι της.

"Να και τι άλλο λες κάθε μήνα." Την πειράζω.

"Μα είναι διαφορετικό... Η Ζήνα είναι διαφορετική..." Λέει με ένα χαζό ερωτευμένο βλέμμα.

"Την αγαπώ... Είμαι ερωτευμένη μαζί της... Δεν αντέχω... Θα της πω σήμερα και όλες να πάμε για καφέ." Λέει και γελάμε ξανά.

Ναι... Η Ελεωνόρα είναι ομοφυλόφιλη όπως καταλάβατε.

Και φυσικά δεν υπάρχει πρόβλημα.

Ο καθένας στο κρεβάτι του κάνει ότι θέλει αρκεί να μην σε ενοχλεί.

Αλλά το κακό μαζί της είναι πως ερωτεύεται υπερβολικά πολύ εύκολα και επειδή είναι υπερβολικά παρορμητική φλερτάρει αμέσως την κοπέλα που ερωτεύεται και πάντα καταλήγει να κλαίει...

"Είσαι σίγουρη πως και εκείνη είναι λεσβία?" Την ρωτάει η Πηνελόπη.

"Όχι... Αλλά αυτό δεν έχει σημασία." Απαντάει εκείνη.

"Κοίτα... Έχει κάπως." Της λέω.

"Καλά έτσι και αλλιώς για έναν καφέ θα της πω να πάμε..." Λέει κάπως απογοητευμένη.

"Έλα κοριτσάρα μου μην στεναχωριέσαι! Εγώ πιστεύω πως είναι αλλιώς είναι bi αφού αν είσαι εσύ ερωτευμένη μαζί της αν είναι η μεγάλη σου αγάπη θα είναι και εκείνη.  Γιατί ο έρωτας και η καρδιά είναι σαν την κλειδαριά. Ένα κλειδί ταιριάζει σωστά. Και ένα είναι αυθεντικό. Και στους μίσους υπάρχει η κλειδαριά και στους άλλους μισους ανήκει το κλειδί." Λέει η Πηνελόπη και την κοιτάζουμε με απορία.

"Που το διάβασες αυτό?" Την ρωτάει η Χρύσα.

"Πουθενά. Μόνη μου το σκέφτηκα." Λέει περήφανη για τον εαυτό της.

"Άσε την βάρεσε η θεωρητική στο κεφάλι." Λέω και γελάμε.

"Εεε! Μην κοροϊδεύετε! Απλά πιστεύω στην αληθινή αγάπη και στον αληθινό έρωτα." Λέει με παιδική φωνή.