Hope

Κόρη μου?

Μάνος POV

"Δεν καταλαβαίνω! Πως ξέρετε ότι η Ελπίδα δεν είναι κόρη εκείνης της κυρίας Δέσποινας?" Ρωτάει για πολλοστή φορά ο Σταύρος χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει αφού δεν του έχουμε πεί ακόμα την αλήθεια.

Δηλαδή... Λέγεται τώρα η αλήθεια?

"Της κάναμε τεστ DNA." Του απαντάω.

"Και τι βγήκε?" Ρωτάει ξανά.

"Αγόρι. Τρία και σαράντα με ξανθά μαλλιά και πράσινα μάτια. Τι να βγήκε ρε φιλέ για να σου λέμε ότι δεν είναι η μάνα της? Αρνητικό!" Φωνάζει ο Παύλος.

"Μα γιατί της κάνατε τεστ DNA?" Ρωτάει ξανά.

"Είναι τα μόνα τέστ που τα πάμε καλά." Λέει και ο Μάριος.

"Αυτό είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Γιατί της κάνατε το τεστ?" Ρωτάει η Πηνελόπη με απορία και μαζί με την Νώρα μας κοιτάζουν έτοιμες να πάρουν μια απάντηση που εμείς δεν ξέρουμε αν πρέπει να τους τη δώσουμε.

"Επειδή κορίτσια..." Πάω να πω και κοιτάζομαστε όλοι μεταξύ μας.

"Να το πω?" Ρωτάω τα παιδιά.

"Από εμένα πες το." Λέει αμέσως η Ζήνα.

"Και από εμένα. Στο κάτω κάτω δεν είμαστε εμείς οι κακοί της υποθέσεις." Λέει χαλαρά ο Παύλος.

"Εεε... Και από εμένα." Λέει αμήχανα ο Μάριος.

"Εγώ... Χρύσα..." Πάει να πεί ο Σταύρος αλλά η Χρύσα τον σταματάει φιλώντας τον.

"Σε αγαπάω Σταύρο. Πείτε μας την αλήθεια." Λέει εκείνη χαμογελώντας τον.

"Καλά... Μίλα Μάνο..." Λέει και καθαρίζω τον λεμό μου.

"Λοιπόν... Με τα παιδιά από εδώ..." Λέω και ακούω την Ζήνα να βήχει ψεύτικα για να με διορθώσει.

"Και την Ζήνα λοιπόν... Μας εμπλεξαν. Σε παρανομιες. Χωρίς να το θέλουμε. Και τέλος πάντων... Είμαι ο τύπος που σας είχε πει η Ελπίδα ότι την απείλησε... Να την σκοτώσει." Λέω συνοπτικά και η Νώρα με κοιτάζει έκπληκτη ενώ η Πηνελόπη με ένα περίεργο βλέμμα.

"Τι?" Ρωτάει η Νώρα έκπληκτη.

"Ναι! Τέλεια! Το ήξερα ότι θα ξανά συναντιοσασταν!" Φωνάζει ενθουσιασμένη.

"Ούτε βιβλίο να ήσασταν! Και θα σας κάνω εγώ! Ελπίδα και Μάνος! Ο κακός σκληρός εγκληματίας και η όμορφη κοπέλα από το ορφανοτροφείο ερωτεύονται και είναι μαζί!" Τσιριζει.