001

14 2 0
                                    

Kasalukuyang nakahilata ako sa malambot at paborito kong higaan dito sa Pilipinas sa Pasig. Ang saya lang na nakauwi na kami galing Japan, eh kasi naman absent na ako ng isang linggo dahil nga nasa Japan ako at marami na akong naiskip na lesson ang hirap makahabol since last quarter na. Madami pang Performance Tasks tapos habang nag paplano sila ng mga PeTa (Performance Tasks) ako nagpapakasaya sa Japan tapos pag uwi ko para akong bumaba ng impyerno.

It's already 10 pm malamang sa malamang ay gising na gising pa si Hayami. Kinuha ko ang phone ko at kinontact siya at agad naman siyang sumagot.

"Hoy."

"Wow ang ganda ng salubong sa akin ha? Hoy? Ang ganda grabe well, whatever. So bakit ka napatawag aking kaibigan fresh from Japan?"

"Ano mga PeTa?"

"Gonna tell you tomorrow. Don't worry, i listed all the PeTas and assignments. Yun naman ang trabahong binigay mo saakin eh and by the way, bakit ka nga ba napunta ng Japan ng bigla biglaan?"

"Oh yeah about that, we just celebrate our cousin's birthday and bonding with my other friends and that's all."

"Ehh? That's all? Akala ko naman emergency kasi naman kung makatawag nanay mo dito sa school parang may nangyaring masama tapos birthday lang pala? And why did you have to come? Hindi ba nila alam na marami na tayong gagawin?" Mahabang sabi ni Hayami

"You're right about that. Ayaw ko ngang pumunta eh but I have no choice. My damn cousin really wants to see me at sinabi pa niyang mag susuicide siya kapag hindi ako nagpakita. I tell him to suicide at yung nanay ko binatukan ako then i've got no choice but to come." Sabi ko habang umiikot ikot na yung mata ko dito dahil sa inis.

"That's ok do--- NANI?!?!?!"

"Oh oh Nani ga mondaidesu ka?" ("Oh oh what is wrong?")

"Shet mag se-season na yung ML. See you tomorrow, I need to rank! Bye!!"

End Call

Minsan ang hirap kapag may kaibigan kang adik sa mga laro. Well, whatever.

Binuksan ko ang messenger ko na hindi ko nabuksan ng ilang araw. Hindi naman ako nagulat dahil expected ko naman na tutunog ng tutunog to kaya tinanggalan ko na nang volume dahil nakakainis ang tunong messenger lalo na kapag sunod sunod.

May mga nakita akong mga new group chats and a thousands of messages from the group chat of our section. Minsan ang sarap mag leave dito pero hindi pwede so no choice kundi mag tiis.

After replying and looking to those messages na inabot ako ng alasdose ng umaga parang kusang bumagsak ang mga mata ko at nakatulog na.

Such a tiry day.

-------

Kinabukasan, sabi ng nanay ko wag na daw ako pumasok at magpahinga na lang sa bahay pero nagpumilit pa rin ako dahil gusto ko nang makahabol sa tasks and lessons dahil malamang pagdating ko doon ay tambak nanaman ang nga gagawin ko.

Nasa gate pa lang ako ng school ay sumasalubong na si Hayami na may stressful na ngiti sa kanyang mukha ay mukhang pagod na pagod siya pero it' still morning at hindi pa nagsisimula ang klase. "Ano ginagasa mo dito?" Tanong ko sa kanya kasi minsan lang ako salubungin niyan sa gate. It's either may naghahanap sa akin or my emergency.

"May lalake. May lalakeng nakaupo doob sa seat mo and ayaw niyang umalis!" Balita niya sa akin na ikinagulat ko, teka bakit may lalake don? Tumakbo kaagad ako ng mabilis paakyat sa third floor ng Sunga Building kung nasaan ang room ko.

I Will Wait for you In 1999Where stories live. Discover now