My Ultimate Crush Who Break My Heart

chapter 8: our conversation

(REMINDER: pag po pa slide yung sulat means binabasa lang po yun ni Anna pag ka straight naman po means reality po yun. Gomawo)

Continuation

'Patay.'

"Hala! Nasira ko yung seat belt. "

"Lagot ka. Hahaha. Paktay ka kay sir."

Nanginginig ang mga kamay ko nang dahil sa nalaman ko. Patay ako nito.

'Patay. Bakit kasi nilakasan ko yung paghila nitong seat belt, yan tuloy.'

Habang kinikitkit ang koko ko ay biglang bumukas ang pinto ng kotse ni sirhila at pumasok ito.

"Ayos ka lang ba?" nakatinging sabi sakin ni sirhila.

Napangiti ako ng pilit.

"Bakit hindi ka nalang kasi umuwi? Mapapagalitan tuloy ako ni mama nang dahil sayo." Sermon nya sakin, tsaka. binuhay ang makina. Napayuko naman ako. "Pasinsya na." Hindi na sya umimik dahil abala na ito sa pagmamaniho.

"Ang KAPAL! Kung alam ko lang ang tungkol dito, malamang pinigilan ko talaga kasal nila. Nakakainis! Sya na ngayong nang iwan. Sya pa galit. Ivah ka talaga best! Nagawa mong pakasalan yung ganoong ugali. Tsk. Makabasa na ngalang."

Noong nasa tapat na kami ng bahay lalabas na sana ako noong bigla syang nagsalita kaya hindi ako tuluyang nakalabas.

"Pasinsya kana!"

Pagkatapos nyang sabihin iyon ay hindi na muli syang nagsalita.

"Ok lang. Salamat! Papasok na ako sa bahay. Nga pala makakaasa kang wala akong pagsasabihan."

Tumango lang naman sya kaya lumabas na ako.

Pagkapasok ko. Dinaig ko pa ang artistang meroong bagong issue dahil sa dami nang tanong ni mama. Ayokong maging bastos ngunit nagawa kong hindi pansinin at sagotin ang mga tanong ni mama. Alam kong magtataka sila sa inasta ko pero wala talaga ako sa mood ngayon.

.............

"Oh, paano na yan ngayon? " tanong sakin ni best.

"Anong paano? " tanong ko rin.

"Next subject na, so meaning. Klase na natin kay Prof. Anong plano mo ngayon? "

"Gaya ng na pagusap is hindi ko daw dapat ipahalata at ipagsabi kaya wag na wag mong ipagsasabi. OK?"

"Bakit? Wala kabang tiwala sakin?"

"Kung wala akong tiwala sayo bakit ko sasabihin. Isip-isip rin best." sabi ko na tinawanan nya lang.

"May something? Atsaka wag na wag kang magpapahalata sa kanya."

"Oo na, Grabe naman yan. Ang daming bawal. Tskk! halika na nga. Punta na tayo sa room."

"Pero, best kinakabahan ako."

"Bakit may nakakatakot ba? Tandaan mo, future husband mo ang pupuntahan natin. Hindi naman yata kumakain o pumapatay ng tao si Prof, kaya bakit ka natatakot? Tara na."

"Oo na."

Tuluyan na nga kami punta sa room. Pagkarating namin saktong wala pa si sirhila kaya medyo nakampanti ako..

"Mukhang malalate na naman si prof." sabi naman ni best na nakalumbaba.

"Sana nga!!" mahina kong sabi. Ayokong makita mo na sya ngayon.