1.BÖLÜM

84 13 0
                                    

Kulağıma gelen telefonun sesi ile uyandım. Saat gecenin ikisi.
Telefonun üzerinde yazan numaraya bakmadan telefonu açtım,uyuşuk bir sesle"Alo"dedim. Karşımdaki ses bir kıza aitti. "Alo? Arda numaranı okulumuzun bilişim sınıfından buldum. Numaramı kaydetmeni söylemek için aradım." Kendi kendime gözümü devirdim."Bunu yarın da söyleyebilirdin. Ve ismini bilmeden kaydedeyim...?" Karşımdaki ses kendisine aptal der gibi bir ses tonuyla"Ayy! Adımı söylemeyi unuttum..."dedi ve ekledi."...Adım Evrem." Bu ismi ilk defa duyuyordum belli ki bizim sınıftan değildi.
Yeni uyanmışlığın verdiği yorgunluktan dolayı hemen uyumak istiyordum bu yüzden onu geçiştirerek"Tamam kaydederim."dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Uykulu olmasam acaba ona neler söylerdim. Büyük ihtimalle gecenin bu saatinde neden arıyorsun manyak mısın falan derdim. Ve bütün bunları boşvererek o güzel ve yumuşacık yatağıma uzanıp pek derin olmayan bir uykuya daldım.

Sabah annemin dürtmesi ile bir an afalladım."Hadi kalk! Okula geç kalacaksın."dedi annem. Tabi annemin her zaman uyanmam için kullandığı "Okula geç kalacaksın." lafına inanmayarak yatağımda bir sağa bir sola dönüp durdum. Ağzımda geveleyerek "Bir beş dakika daha..."dedim annem bunu duyunca sinirlenmiş olacak ki kafama bir bardak dolusu suyu döktü. Suyun kafama dökülmesi ile aniden doğruldum ve saate baktım, Saat 8.30'du.
Saati gördüğüm andan itibaren okula yetişebilmek için hızlı bir şekilde okul kıyafetlerimi giydim ve yola koyuldum. Dersin başlamasına sadece on dakika kalmıştı.

Okula vardığımda derse on beş dakika geç kalmıştım. Edebiyat dersimize giren Defne Hoca ben özür dilerken klasik bir replik söyledi. "Gelmeseydin oğlum..." sonra ekledi "Bir daha geç kalırsan seni müdür yardımcısının yanına götürürüm. Ona açıklamanı yaparsın. GEÇ!"dedi ben ona aldırmadan sırama doğru ilerledim ve Defne Hoca derse devam etti.

Teneffüs zili çalınca dışarıya çıktım. Koridorda ilerlerken birden yanıma bir kız geldi. Hiç beklemeden konuşmaya başladı.
"Merhaba. Ben Evrem. Geçen gece seni arayan..." ben aniden yanıma gelip konuşmasına anlam veremeyerek. "Merhaba."dedim sonra uykumu böldüğü için "Bende geçen gece uykusu bölünen Arda."diye homurdandım. Bunu duyunca hemen "Uykunu böldüğüm için özür dilerim."dedi. Pek takmadığımı belirterek "Önemli değil..."dedim ve devam ettim. "...gecenin ikisinde neden aradın? " dedim. "Zaten geçen gece sana bunun cevabını söylemiştim... Numaramı kaydetmen için aramıştım."dedi. Ve ben onun numarasını bile kaydetmemiştim. Yüzüm bu düşünce ile değişmiş olacak ki hemen"Yoksa kaydetmedin mi?"dedi. Ben de direk bir cevap bulup cevapladım."Ne olmuş? Zaten numaran son aramalarda duruyor.Sonra da kaydedebilirim."dedim o da haklı olduğumu anlamış bir biçimde "Doğru."dedi. Ders zili çalınca "Tamam sonra görüşürüz."diyerek sınıfıma doğru ilerledim.

Bugün hem yorgun hissettiğim hem de onunla pek muhattap olmamak için teneffüslere çıkmadım. Ve okul bittiğinde eve doğru yola koyuldum. Arkamdan birisi geliyordu ama kim olduğunu bilmiyordum. Sonra bugün okulda konuştuğum Evremin sesini duydum bana sesleniyordu."Arda!"onu biraz bekledim ve yanıma vardığında yürümeye devam ettik. "Benim evimde bu tarafta beraber gidelim mi?"dedi Evrem. Pek muhattap olmak istemediğimden dolayı başka bir sokağı gözüme kestirip "Ben bu taraftan gidiyorum."deyip eve giden yolumu uzattım. O da buna diyecek bir şey bulamamış olacak ki "Tamam sonra görüşürüz."deyip yoluna devam etti.

Akşam yatağıma uzandığımda birden aklıma Evrem'in garip davranışları geldi. Bu kız neyin peşinde diye düşünmeye başladım. Ve sonunda uykuya daldım...

Bilinmiyor Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin