...Evrem gişeye bakan kadının karşısına gittiğinde;
"Venom:zehirli öfke filminin en yakın zamandaki seansı ne zaman?"dedi.
"Saat 17.30'da,10 numaralı salonda efendim."Evrem benim yanıma gelerek
"Başlamasına 10 dakika var.Hadi biletleri al da gel."dedi.Ben hayretle ona bakarken
"Beni sen davet ettin farkındasın değil mi Evrem?"dedim.
"Evet farkındayım ama sadece davet ettim.Biletler benden demedim."dedi sırıtarak,bu tavrı her ne kadar gıcık etse de haklıydı "Biletler benden."dememişti. Bunun üzerine "Tamam bileti alıp geliyorum."dedim ve gişeye doğru ilerledim.
Gişenin başında duran kadının karşısına geldiğimde;
"Venom:zehirli öfke filmi için bir bilet lütfen."
Gişedeki kadın bana bileti uzatırken
"Buyrun efendim."dedi.
Bileti alıp Evremin yanına gittim. Evrem elimde tek bileti görünce
"Benim için de aldın mı?"dedi. Bunun üzerine onun taklidini yaparak
"Ben sana bilet alıcam demedim ki."dedim sırıtarak, onunla dalga geçtiğimi anlayınca "Ya Arda!"dedi biraz gülerek,
Evrem iyi birisine benziyordu ve bu yüzden onunla arkadaş olabileceğimi düşünerek geri dönüp bir tane daha bilet aldım ve Evreme uzattım.
"Al! Arkadaşlar bazen birbirlerine iyilik yapar."dedim.
Evrem mutlu ve şaşkın bir şekilde "Arkadaş mıyız?"dedi.
"Evet zaten sen 'arkadaşım olur musun?'dememişmiydin?"
"Evet dedim,beni tanımaya çalışıp arkadaş olmana çok sevindim. "
Sinema seansının vakti gelmişti, bunu fark edince
"Hadi film başlıyor salondaki yerlerimize oturalım."
"Evet gidelim."
Şimdi onu iyi birisi olarak görüyorum ama benim iyi sandığım çok insan oldu. Onlar bana karşı iyi gibi görünüp benim insanlara olan güvenimi sarstılar. Umarım bu sarsıntı bir daha yaşanmaz... Yaşanırsa bu sarsıntının ardından büyük bir deprem gelecektir. Ve o deprem beni hayata küstürecektir,depremin bıraktığı enkazın altında benim yaşama isteğim kalıcaktır...
***
Film bittiğinde dışarıya doğru yürümeye başladık saat 19.45 olmuştu,ve hava kararmıştı.
Evremin tek başına gitmeye korkacağını düşünerek
"Senin evine kadar sana eşlik edeyim."dedim.
"Gerek yok ya... Ben kendim gidebilirim."deyince bende itiraz etmedim. Zaten itiraz edecekde değildim.
"Tamam görüşürüz."dedim. Tam yürüyecek iken Evrem kolumdan tuttu ve;
"İnsan biraz itiraz eder ya! Yok olmaz seni ben bırakıcam der..."
Bu sinirlenmiş hâli beni güldürürken
"Evrem sen istemedin,bende itiraz etme gereği duymadım. Seni bırakmamı mı istiyorsun yoksa korkuyor musun?"
"Yok ne korkucam be! Ben ve korkmak hıh ben sadece beni bırakmanı istiyorum."dedi ama korktuğunu çok belli etmişti. Onun korktuğunu anladığımı belli etmeden cevap verdim.
"Tamam o zaman hadi seni evine kadar bırakayım."
Dalga geçer gibi bir ses tonu ile
"Arda ne kadar da kibarsın ya..."dedi.
Bende dalga geçtiğini anlamamış gibi yaparak
"Bilmediğim bir şey söyle Evrem."deyince Evrem bana gıcık olduğunu belli ederek baktıktan bir süre sonra "ÖKÜZ!"dedi bu tepkisine karşı sadece gülerek tepki verdim ve bir süre sessizce yürüdükten sonra Evremin evinin önüne varmış olucaz ki Evrem: "Yarın görüşürüz."diyerek bir eve doğru yöneldi. Bende ona görüşürüz diyerek oradan uzaklaştım. Evime doğru ilerlerken hâlâ arkadaş olmam konusunda pek emin değildim ama arkadaş olmayı kabul etmiştim.
İçimden bir ses ona güvenmememi söylerken başka bir ses ise "onunla konuş ne olucak ki?"diye sorular soruyordu. Onun güvenilir birisi olduğuna inanana kadar mesafeli bir arkadaşlık kurmayı planlıyodum.
***
Eve vardığımda annem "Oğlum bu film kaç saatti? Bir türlü gelemedin... Seni çok merak ettim."diyince
"Geldim işte anne, merak edilecek bir şey yok."dedim.
"İyi... Aç mısın? Yemek indireyim mi?"
"İndirirsen çok güzel olur anne."
Annem masanın üstüne yine döktürdüğü yemekleri koydu ve
"Afiyet olsun."dedi. Bende biraz yalakalık yaparak
"Anneciğim yemeklerin çok güzel görünüyor yemeye kıyamıyorum... Şimdiden ellerine sağlık."dedikten sonra masadaki yemekleri yemeye başladım. Annem bunu görünce
"Hani yemeye kıyamıyordun? Yalakacı senii..."dedi. Bende hemen bir cevap düşündüm ve
"Kendime kıymamam için senin yemeklerine kıymam gerekiyordu annem benim."dedim.
Annem hadi öyle olsun bakışı attıktan sonra işlerini yapmaya devam etti.
Yemeğimi yedikten sonra odama gittim istemsiz bir şekilde ödevlerimi yaptım. Ödevlerimi bitirince anneme iyi geceler demek için oturma odasına gittim.
"İyi geceler anne. Ben uyuyorum."
"Tamam oğlum iyi geceler."diye kısa bir konuşma geçtikten sonra odamın yolunu tuttum.
Odama vardığımda yumuşacık yatağıma atladım ve düşüncelere daldım...
