Psikopatmısın?

...

Bunlar artık beni sıkmış belliki uyuyakalmışım. Babamın sesiyle uyandım başucumda beni uyandırmak için  çok çaba sarfetmiş olmalı' ki  artık bu durumdan sıkılmış tamda odadan çıkmak üzereyken  onu gördüm..

  Başucumda'ki telefonuma saate bakmak için yeltendim;
– Ooo saat 9 olmuş ! kaç saattir uyuyorum ben?
Yatağımdan  kalkıp  üzerimi giyinmek niyetiyle eski ama şirin dolabımı açtım. En sevdiğim tarzımı yansıtmak için dolaptan ; siyah pantolonum, beyaz göbekten üzerinde  "smile" yazan  t- shirt'imle , beyaz kenarları siyah detaylı ayakkabımı aldım ,  bir çırpıda giydim çünkü acele etmeme gerek olmasa bile, savsaklamadan  bir an önce okula gitmeliydim . Saçlarımı düzleştirip hafif bir makyaj' dan sonra    işimin biteceğinin planını yaparken , uçlarına doğru sarı yaptığım kumral saçlarımı düzleştirilmiş  hafif bir rujla , bol rimel çektim uzun ve gür kipriklerime  fondöten kullanmayı sevmiyorum evet çünkü yüzüme zarar verdiğini düşünüyorum ...
       Saat daha fazla ilerlemeden siyah deri sırt çantamı kaptığım gibi  hızlıca odadan çıkıp mutfakta kahvaltı yapan annemlerin yanına indim onlarda da birer şans öpücüğü alıp  tabi bu arada unutmayalım babamdan da ;
–“kendine dikkat et canım” cümlesini duymak iyi geldi.
Bende birşey varmış gibi aptalca siritarak mutfaktan çıktım, zaten  ayakkabılarımı yukarıda giydiğimde ayakkabı giyme gibi bir derdim yoktu  hızlıca yapıya yöneldigimde babamın ;
–“ Eylül harçlığın salondaki masanın üstünde güzel kızım dikkatli olmayı unutma.”  dediğini duydum ve yüzümdeki tebessüme engel olamadım ...

   Buraya yeni taşındığımızdan dolayı okula daha önce gitmemistim ama yeni okulumun hemen iki sokak ötede olduğunu bildiğimden tek başıma gidebilirdim biraz benim için zor bir durum fakat  eninde sonunda gidicem bunu adım gibi biliyorum çünkü mecburum...
      Evden çıkınca  hemen kendimi sokağa attım - sanki okula gitmeye çok hevesliymişsim gibi-   hızlı ama tedirgin adımlarla dar ve ara sokağa girdim,  biraz ürkütücü bir sokak evler çok ne bileyim'ki  boğuyor insanı ve bu benimde korkmama sebep oluyor, ( aslında çok korkak bir insan değilimdir  fakat derken  ta beynimin derinliklerinden gelen bir uyarı yalan söylemenin manası yok eylül hanım evet korkak bir kızsın sen ondan bundan herseyden korkuyorsun  diyerek kendime telkinler verdim. )
   Biran önce bu  sokaktan çıkıp okula gitmeliyim çünkü içimdeki sesle tartışmak istemiyorum sebebi  hep o haklı çıkıyordu  , cebimdeki telefonumu çıkarıp saatin 10:00 olduğunu gördüm  normalde ders 08:00 da başlıyor . Fakat ilk günüm olduğu için sınıfımda daha bilmediğimden acele  etmeme  gerek olmadığını düşündüm  ve sonunda nihayet okulun kapısına yaklaşmıştım.  Karşıya geçersem okulda olacaktım ,  sonunda okula vardığımda çok sevindim yani surda  yolun ortasında dans edebilirdim o derece haa bu arada okula geldiğime sevindim sevindim ama başıma bir bela açmadan geldiğim için sevindim aslında . Hızlı adımlarla yolun kenarına yaklaştığımda yolun müsait olduğunu gördüm.  O sırada tam yola adımı atmıştım’ ki  önümden bir yarış motoru çok hızlı bir şekilde geçti .
     Akşamdan yağmur yağdığından dolayı bütün su birikintilerinin hepsi üstüme geldi , tabi bende tepki olarak –“önüne baksana yaa aptal  üstümü mahvettin ”diyerek bağırdım  ama maalesef iş işten geçip çoktan okulun kapısından içeri girmişti ...

“ Yeni bölüm pazar günü gelicek.”