Gizli Koruyucum/ HWANG HYUNJİN

"KİMSİN SEN?"

Çalan alarmımın sesi ile uyandım. Saate baktığımda daha mesai saatime 1 saat vardı. Sıcacık yatağımın içinden zor da olsa çıkarak aşağı indim. Banyoya gidip rutin işlerimi hallettikten sonra mutfağa yöneldim.

Birkaç bir şey hazırladıktan sonra kahvaltımı yapmaya başladım. Bir yandan da telefonuma bakıyordum.

Kahvaltımı bitirdikten sonra yukarı çıktım ve üzerini değiştirdim.

Aşağı inip çantamı da aldıktan sonra dışarı çıktım. Biraz dolaşmak istiyordum.

İlerideki parka doğru yürümeye başladım.

Sokaklar bomboştu. Parka vardığım zaman bir banka oturdum.

Uzun bir süre orada oyalandıktan sonra kalktım. Mesai saatim gelmişti ve geç kalmamalıydım.

Hızlıca yürümeye başladım. Çalıştığım kafenin olduğu yere varınca derin bir nefes aldım.

İçeri girdim. Çantamı bir kenara bırakarak işime başladım.

Yavaş yavaş müşteriler gelmeye başlıyordu.

Neredeyse akşama kadar müşterilerle uğraştım ve yorgunluktan ölüyordum.
Çantamı aldım ve kafeden çıktım. Eve doğru yürümeye başladım.

Eve vardığımda hızlıca içeri girdim ve çantamı bir kenara fırlattım. Koşarak odama çıktım ve kendimi yatağıma attım.

Bugün çok yorulmuştum. Gözlerimi kapadım. Uykuya daldım.

"Anne, n'olur bu kez de bırakmayın beni."

"Seni bırakmak istemiyoruz kızım. Bizde senden ayrılmak istemiyoruz."

"O zaman neden gidiyorsunuz, gitmeyin!"

"Kızım bu bizim elimizde değil anla bizi."

"Ne değil anne anlamıyorum."

"Zamanı gelince öğrenirsin kızım. Sadece sabret."

"Anne dur gitme. Anne beni de bekle. Anne, anneeeee!!!!"

Günlerdir aynı rüyayı görüyordum ve hiçbirşey anlamamak sinirimi bozuyordu.

Yavaşça yatağımdan doğruldum. Saat gece yarısına geliyordu ve ben açtım. Aşağı inip mutfağa yöneldim. Yiyecek birşeyler hazırlayacaktım ki bir şeylerin eksik olduğunu farkettim. Markete gitmem gerekiyordu.

Odama çıkıp rahat ve bol bir şeyler giydikten sonra aşağıdan montumu aldım. Telefonumu ve cüzdanımı da cebime atıp evden çıktım.

Sokaklar bomboştu ve market evime biraz uzaktı. Yavaşça yürümeye başladım.

Uykum vardı ve yorgundum. O yüzden daha önce hiç gitmediğim kestirme ara sokaktan gitmeye karar verdim.

Her ne kadar tırssamda uykum ve yorgunluğum önce geliyordu.

Yavaşça adımlarımı ara sokağa doğru çevirdim.

Aslında evime yakın bir market vardı ama o market bu saatte açık olmazdı.