Boşanmaya Bir Kala

20. Bölüm

"Bana bak krizi fırsata çevirip babaannene tek kelime edersen öldürürüm seni!"

Nazlı, bulanan midesini sıvazladığı karnıyla teselli ederken, sabahın altısında tepesine dikilmiş endişeli kocasına tehditkar gözlerle baktı.

Giray, Nazlının çocuğuyla ilgili bu kendini bilmez konuşmasına artık bir çeki düzen vermesi gerektiğini düşünerek, istifra etmekten solgun düşmüş karısının yanına oturdu "Yediğim haltları bildiğimden ne desen susuyorum ama çocuğuma olan sevgimi de sana inandıracak değilim"

Nazlı, yatağının ayak ucunu oturmuş kendisi ile dik dik konuşan kocasını hafifçe teklemedi "Ne desem susuyor musun? Dün bir bugün iki.. Ağzımı açtığım mı var" kollarını bağlarken devam etti "Ben senin adiliklerini aylarca çektim. Sen bana bir gün dayanamadın tabi! Ama merak etme boşanınca rahat rahat çocuğuna olan sevginle oturursun boş evde"

Giray, kendi içinden sabır çekerken usulca mırıldandı "Çocukları sevmediğimi söylerken aklım başka yerdeydi. Yoksa benim olduktan sonra bayılırım çocuklara"

Tek kaşını kaldırmış, söylediklerini anlamlandırmaya çalışan karısına baktı "Ayrıca yeni bir sayfa açtık biz artık yavaş yavaş çekirdek bir aile olacağız" Nazlıya yakışıklı bir gülüş atarken, kadını bununla tavlayacağını umdu ama Nazlı kocasının yüreğini hoplatan gülüşünü aklındaki soruyla çoktan gölgelemişti "Ne gelmişti aklına? Senin çocuğun mu var yoksa"

Giray, kadının hep bir adım delilikle çalışan aklını hayretle karşılarken, karısını bu hale onun getirdiğini istemeye istemeye kabul etti "Manyak mısın kızım sen? Kafanın içinde Brezilya dizisi mi dönüyor senin"

Nazlı paranoyak çıkarımının hızla çürümesi ile rahat bir nefes aldı "Çocuklardan nefret ettirecek ne gelmişti o zaman aklına?"

Giray, Nazlının neden bu sorunun peşine düştüğünü anlayamaz halde, bu diyalogdan sıyrılacak bir pencere aradı, zira Ahu'dan bahsetmek istediği son insan karşısında mide bulantısı ile oturan eserekli karısıydı.

Birbirlerini kıskanacak konumda olmasalar da, kızdırmak konusunda son derece tecrübeli ve atiktiler bu yüzden Giray dakikalar önce oturduğu yerden kalkarken, geçiştirmesini kadına sundu "Hatırlamıyorum şimdi Nazlı, taktın sen de"

Nazlı, Giray'ın üstünü örtmeye çalıştığı sebebin Ahu olduğunu hissediyordu.

Her ne kadar kafasında bitirdiyse de, kocasının hala eski nişanlısını sevdiğini duymak hayatına daha kolay devam etmesini sağlardı "Ahu mu gelmişti aklına?"

Nazlının da sormaya hazır olmadığı bu soru sessiz evi ikisi adına da gürültüyle doldurmuştu sanki.

Giray karısının sorusuna öyle hazırlıksız yakalanmıştı ki, Ahu'nun adının geçtiği yerde ne hissedeceğini veya ne diyeceğini bilmiyordu.

Yine de kendisine gözlerini dikmiş karısından kaçmanın bir anlamı olmadığını anladı "Ne duymak istiyorsun Nazlı?"

Nazlı, Giray'ın gözlerindeki hüzünlü geçişi hafızasına kazımak için uzun uzun baktı, Giray bu bakışlarda karısının hüznünü gördü.

"Hiç.. Aptalca bir soruydu sadece" Nazlı Giray'la aynı havayı tek bir nefes daha solursa, odada ki tüm nefesi tek seferde tüketecekmiş gibi hissetti, hızla ayaklanırken kocasından ısrarla kaçırdığı gözleriyle kapıya vardı "Aşağıda bir kaç işim var, sen tekrar uyu istersen"

Giray bir şey söylemek, acılı gözlerini de alıp odadan çıkan karısını durdurmak istese de olduğu yerden ileriye adım atacak ya da konuşacak gücü kendinde bulamadı.