Zoraki Sevgili❤️

7.BÖLÜM: Beklenmeyen Misafir*

Çok huzurlu bir sabaha uyandım. Yatağımda doğruldum ve penceremden izinsiz giren güneş ışıkları karşısında istem dışı gözlerimi kıstım. Rengarenk kuşlar bir elma ağacının etrafında dolanırken şarkı söylüyorlardı. Seslerini duydukça sabahım daha da güzelleşmekle kalmayıp yüzüme bir tebessüm de bırakıyordu.Yorganımı üstümden çekip ayaklarımı yataktan dışarı sarkıttım. Ellerimden güç alarak kalktım ve kollarımı gere gere esnedim. Sonra... Ahahaha :D Kandırdıııım :D

Bana huzur haram ki canım bilmiyor muydunuz? Berbat bir sabaha harika bir kova buzlu suyla uyandım.

Ahahaha :D Şaka şaka o da değil :D Normal uyandım işte. Hayatımda pek bir değişiklik yok :D Tabii ismi lazım değili ve onun saçma sapan oyununu saymazsak. Amaaa Yağmur'un planı sayesinde ondan da yakında kurtulacağım için kafam rahat :D

Bambi pijamalarımla mutfağa gittim ve aklıma gelen bir fikirle güzel bir omlet hazırlamaya karar verdim. Gerekli bütün malzemeleri çıkarttım ve masaya koydum. Aaa Yağmur cadısını da arayım. Hem laflaşırız hem de güzel güzel omletimizi yeriz :D Yanlış anlamayın. Yağmurla birlikte kalıyoruz ama o birkaç gün annesinde kalmak istedi. Sağlık durumları yüzünden ama şu an iyi. Yağmurla beraber gitmiştik ziyaretine ama ben kalmamıştım tabii.Zaten bu gün dönüyor.

Telefonumdan numarasını çevirdim ve arama tuşuna basarak telefonumu kulağıma koydum. Telefonunu açmasını beklerken ben de yumurtaları kâseye kırıp çırpmaya başladım. Sonunda açtı.

Z- Alo Yağmur?

Y- Ta kendisi :D

Z- Hafize teyze iyi dimi?

Y- Evet evet turp gibi maşallah :D Ciddi birşey yoktu zaten. Geçen gördüğünden daha iyi hatta :D

Z- Şapşal ya :D İyi çok sevindim. Selam söyle tontişime :D

Y- Söylerim :D

Z- Yağmur kahvaltı yaptın mı sen?

Y- Yok yapmadım :D

Z- Çok iyi. Hadi bizim eve gel beraber yapalım :D

Y- Hıı kim yapıyor? :D

Z- Ben :D

Y- İnanmam :D

Z- Gel gör o zaman :D Hem bak en sevdiğin kahvaltıdan yapıyorum. Değerini bil :D

Y- Omlet mi ? :D

Z- Evet :D

Y- Tamam. 10 dakika sonra ordayım :D

Z- Tamam. Görüşürüz :D

Telefonu kapattım ve kenara koydum. Herşeyi hazırladım zaten. Tavaya yağ koydum ve erimesini bekledikten sonra güzelce omlet karışımını döktüm.

Kapı çaldığı için elimi silip yüzümde bir gülücükle koştura koştura gittim ve kapıyı açınca karşımda Kerem'i gördüm. Onun burda ne işi var ?!

Sanki onun eviymiş gibi içeri daldı ve etrafa bakınmaya, eşyaları incelemeye başladı. Ben ağzım açık yaptıklarını izliyorum. Elimde hala kapı kolunda ve kapı da açık.

Kerem benim bu halimi görünce gülümsedi ve söze girdi.

K- Aa Zeynep? Sen misafirlerine böyle mi davranıyorsun? Çok ayıp.

Şuna bak ya! Bir de gülüyor hala. Kendimi toparlayıp hafif öksürdüm ve kapıyı daha da açtım ve Kerem'e kapıyı işaret ettim.

Z- Hadi.

Kerem de kaşları çatık bir şekilde bana bakarak koltuğa uzandı. Kollarını da iki yana doğru yerleştirdi.

K- Ne hadi?