Zoraki Sevgili❤️

9.BÖLÜM: Prenses*

Yeminle bunaldım! Beş saattir Yağmur hanımın bavulunu hazırlamaya çalışıyoruz. Yetti artık ama!

Z- Yağmur sen bir odadan çıksana! Hadi.

Y- Ya saçmalama Zeynep. Daha dünya kadar işi..

Z- Yağmur.. Bak son kez söylüyorum. Lütfen.Odadan.Çık.

Y- Off tamam çıkıyorum.

Nazlı arkadaşım kapıyı çarpıp çıkınca derin bir nefes alıp verdim ve bavulunu doldurmaya başladım. 3 gün kalacağımız için çok birşey koymayıp önceden hazırladığım kendi bavulumu ve Yağmur'un bavulunu alıp odadan çıktım.

Yağmur bana zombi görmüş gibi bakınca bir an duraksadım.

Z- Birşey mi oldu?

Y- S-sen nasıl olur da bu kadar ça-çabuk hazırladın?

Z- Valla ne yalan söyleyim senin gibi boş boş bakınmadığım kesin :D

Y- Aman çok biliyorsun sen :D

Z- Sen daha fazla konuşmadan tıpış bence. Yoksa ..

Y- Kerem bizi burda iki bavulla görünce aynı evde yaşadığımızı ve benim herşeyi bildiğimi anlar.

Z- Aynen öyle Bayan Einstein. Hadi git sen,görüşürüz.

Y- Görüşürüüüz :D

Kapıyı çarpıp gittiğinde kıkırdamama engel olamadım. Deli bu kız ya :D Neyse ben de televizyonla bir 20 dakika oyalandıktan sonra kapı zili çaldı.

Kapıya doğru gidip deliğine uzandığımda Kerem'in olduğunu gördüm. Baya neşeliydi :D Hemen kapıyı açıp tam eve girecek iken girmesine izin vermeden bavulumla evden çıktım ve kapıyı da kilitledim. Kerem ise sadece bana kaşları çatık,anlamsız bir şekilde bakıyordu. Ben de gülümseyip elimi omzuna koydum ve şaşkınlığını gidermek için söze girdim.

Z- Önceki seferki 'eve öküz gibi dalma' olayından sonra seni bir daha evime sokacağımı düşünüyorsan çok yanılmakla birlikte IQ seviyenin çok düşük olduğunu söyleyebilirim. O yüzden bence aklından bile geçirme :D

'Öküz'ü bastırarak söyledim. Ama haketmiyor muydu yani?

K- Evinin meraklısı değilim zaten.

Z- Tabii canım. Sen de haklısın.

Başını yere eğip güldü ve yüzüme yaklaşıp fısıldadı.

K-Bu arada sana dağ evinde kalabileceğimiz sadece iki oda olduğunu söylemiş miydim?

Z- NE?!

K- Ah! Pardon,unutmuşum :D

Bak ya bir de gülümsüyor! Ama dur sen Kerem, dur.

Ben de gülümsemesine eşlik edip gülümseyince gülümsemesi aniden genişledi.

K- Sen neden gülüyorsun? :D Yoksa benimle kalacağın için sevindin mi? :D

Z- Seninle ben kalmıycam Bay Ego. Can kalacak :D Kardeş kardeş yatarsınız siz.

Kerem'in gülümsemesi soldu ve kaşları çatıldı.

K- Saçmalama istersen Zeynep! O Yağmurla kalıcak. Sevgili onlar.

Z- Kerem?

K- Zeynep?

Z- Biz şu an neredeyiz?

K- Kapının önünde.

Z- Doğru cevap! Peki nerede olmamız gerekiyor?

K- Iı arabada.

Z- Güzel. Beyin fonksiyonların çalışıyor demek ki.

K- Ne demeye çalışıyorsun?

Z- Hadi diyorum. Yeter diyorum. Sıkıldım diyorum.

K- Hıı anladım. O zaman gidelim Bayan Keçi :D

Z- Anlamadım?

K- Bence gayet iyi anladın :D Hem lakap takma oyununu sen başlattın, ben değil :D

Z- Çok konuşma da yürü hadi :D

K- Peki prenses :D

Prenses ve keçi? Nasıl bir şey bu? :D

Neyse çok geçmeden arabaya ulaşıp bavulumu yerleştirdik ve yola koyulduk.

Uyumadan önceki son cümlemi söyleyip kendimi uykuya teslim ettim.

Z- Seninle kalmayacağım Sayer.