Once upon a time in GuSu (လန္စစ္ေကြၽး ❤ က်င္းလင္)

ေတာင္းဆုေတြ ျပည့္ဝေစ

"အားလင္ အားလင္"

သူ႔ကိုျမင္တာနဲ႔ ေနာက္ကိုခ်က္ခ်င္းလွည့္ေျပးေလေသာ က်င္းလင္ကိုအေလာတႀကီးေခၚလိုက္ရင္း လန္စစ္ေကြၽးတစ္ေယာက္ အေနာက္မွေျပးလိုက္သည္

"မလိုက္လာနဲ႔"

က်င္းလင္မွာ ၿပီးခဲ့တဲ့အေခါက္ညခင္းေတာလိုက္ထြက္စဥ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥၿပီးကတည္းက လန္စစ္ေကြၽးကိုေ႐ွာင္ေနတာမို႔ လန္စစ္ေကြၽးမွာေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနရသည္မွာ ရက္သတၱပတ္ႏွစ္ခုစာခန္႔႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္

"အားလင္ ကိုယ္ေျပာတာနားေထာင္ပါဦး ကိုယ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္အဲ့တုန္းကလုပ္ခဲ့တာမသင့္ေတာ္မွန္းသိပါတယ္ အဲ့ဒီကိစၥကျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏူးႏူးညံ့ညံ့လုပ္ရမဲ့ဟာကို..."

"ဘာႏူးႏူးညံ့ညံ့လဲ ဘာကိုႏူးညံ့မွာလဲ!"

က်င္းလင္ကလန္စစ္ေကြၽး၏စကားကိုၾကားေတာ့ မ်က္ႏွာေတြရဲလ်က္ ေျခလွမ္းကိုရပ္ကာ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေအာ္ေလသည္

"အာ မဟုတ္ဘူး အားလင္"

လန္စစ္ေကြၽးကက်င္းလင္၏ေ႐ွ႕မွာရပ္လိုက္ေတာ့ က်င္းလင္ကမ်က္ႏွာကိုေဘးကိုဆတ္ခနဲလႊဲလိုက္ရင္း ေနာက္ကိုေျခတစ္လွမ္းဆုတ္သည္

"ကိုယ္တကယ္စိတ္ရင္းနဲ႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္အဲ့လိုဝန္ခံတာအေလာတႀကီးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အားလင္အတြက္ကိုယ့္ေမတၱာက တကယ္အစစ္အမွန္ပါ"

လန္စစ္ေကြၽးတစ္ေယာက္သူ႔စကားကိုပင္ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ပဲလွည့္ထြက္သြားေလေသာ က်င္းလင္၏ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေမာစြာခပ္ယဲ့ယဲ့ျပံဳးမိရေတာ့သည္
.
.
.
"ဒီၿမိဳ႕ကဆုေတာင္းျပည့္ေရကန္နာမည္ႀကီးတယ္တဲ့ ငါတို႔ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ သြားၾကည့္သင့္တယ္မထင္ဘူးလား"

"အင္း သြားမယ္ေလ"

လန္က်င္းရီ၏အေျပာကိုစစ္ေကြၽးက သေဘာတူလိုက္ရင္း ေဘးမွာၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ က်င္းလင္ကိုအသာငဲ့ၾကည့္လိုက္မိသည္ က်င္းလင္ကလက္ကိုပိုက္ထားလ်က္ခပ္ေအးေအးေလွ်ာက္ေနရင္းမွသူ႔ကိုလန္စစ္ေကြၽးလွည့္ၾကည့္ေနမွန္းလဲသိေရာ ေျခလွမ္းကိုအနည္းငယ္ျမန္လိုက္ကာ ေ႐ွ႕ကိုေက်ာ္ေလွ်ာက္သြားေလသည္