sen benim ilk özlemimsin

28. Bölüm

Didem in ağzından ; 

Sabah hastaneye erkenden gelmiştim. Kahve makinesinin oraya gidip kendime kahve aldım. O sırada yanıma Emre geldi bana bakıyordu . 

- Ne oldu .

EMRE'NİN AĞZINDAN DEVAM ;

Sabah erkenden gelip kahve almaya indiğimde Didem i gördüm ve yanına gittim .ona bakmaktan gözlerimi alamıyordum.

- Ne oldu .

Bir an duraksadım ona belli etmemeye çalıştım .

- Günaydın 

- Sana da günaydın. 

kahvemi alıp ilerlemeye başladım. O sırada Didem arkadan bana seslendi. 

- Emre 219 numaralı odaya muayene ye gideceğiz.  (Didem)

- Tamamen unutmuşum . Gel gidelim.( Emre)

- Tamam gidelim .(Didem)

Asansöre binip 4. kata bastım biz en alt kattaydık . Asansörde Dideme hasta ile ilgili soru soruyordum ki bir an ışıklar kapanıp asansör durdu. Hemen telefonumu açıp güvenliği aramaya çalıştım ama sadece çalışabildim . Hiç bir şekilde telefon çekmiyordu . Her yer çok karanlıktı. Telefonumun fenerini açıp telefonu yere ters bir şekilde bıraktım.Didem e baktığımda duvara yaslanmış ağlıyordu.

Emre: İyi misin ?

Didem : Kapalı.

Nefes alamıyor gibiydi. Kapalı dediğinde zorlanmıştı. 

Didem : Klostrofobi m var benim.

Emre : Neyin !

Didem : Kapalı alan da nefesim kesilecekmiş gibi oluyor. 

Hass ne yapıcam lan ben. Doktorsun oğlum sen kendine gel ! 

Emre : Didem tamam sakin ol ilacın filan var mı ? 

Didem : Hayır kullanmıyorum .

Emre : ımmmm şöyle yapalım o zaman ( Off aklıma bir şey gelmiyor ki yaa ! )

Didem : Sakin olmam lazım senin yüzünden daha da strese giriyorum . 

Emre : Tamam sustum , ya nefessiz kalırsan ya ölürsen sen ölürsen ne yapacağım ben . 

Didem : Emre 

Emre : Efendim .

Didem : Sus !

Emre : Tamam.

2 - 3 dk sonra dideme baktığımda durumu daha da kötüleşmişti . sonra aklıma depoda yaşadıklarımız geldi . depoda kaldığımızda ona sarılmıştım , omuzum da uyumuştu. aklıma gelen fikir ile Didem in olduğu tarafa döndüm , belimi duvara yasladım ve Didem'in başını omzuma koydum . Didem ilk başta garipsese de sonra bir şey demedi .

Didem : teşekkür ederim.

Emre : Sadece iyi ol . Yoksa seni ben öldürürüm.

Gülmüştü işe yaradı onu gerçekten de seviyordum .söylemeye korkuyordum .  sadece korkuyor . Ya onu bir daha onu göremezsen  o dünyalara bedel olan gülüşünü. ama  söyleyecektim  yeter artık inceldiği yerden kopsun . 

Emre : Didem 

Didem : Efendim Emre .

Emre : Sana bir şey söylemem gerekiyor. 

Didem : Dinliyorum .

O sırada asansörün ışıkları yandı . hay ben  böyle işin taaa ! . Didem i kaldırdım .

Emre : Sen eve git istersen .

Didem : Yok gerekli değil. iyiyim ben .

Emre : Tamam gel o zaman 219 numaralı odaya gidelim. Odaya girdiğimizde bizimle aynı yaşta bir adam vardı . Didem 2 hafta dır hastayı kontrol ettiği için tanışıyorlardı. 

Didem : Selam !

 Bark : Aaa Didem nasılsın ?

Didem : İyiyim berk sewni doktorlarınla tanıştırayım. 

Berk : Ben berk .

Emre : bende Emre .

Didem hastanın durumunu özet geçerek anlattı. 

Emre : Bugün çıkabilirdin .

Berk : Ne ! Neden ama.

Didem : Çıkmak istemiyor musun ?

Berk : Seninle kalmak istiyorum .

Emre : Yok öyle bir şey Didem sen dışarı çık Hemşire yardımcısını çağır . arkadaşın işlemlerini yapsınlar .

Didem : tamam sakin ol .

Dışarı çıktım çok sinirlenmiştim sen kimsin benim yanımda benim sevdiğim kıza yavşıyorsun .