26 Bölüm

4 2 0
                                    


Emre'nin Ağzın dan ;

Bu gün hastane çok sakindi genelde Buğralar olduğu için kıyamet kopuyordu.Keşke olsalar da kıyamet kopsa.Onlar çatışmada iken biz burada yaralı gelecek mi diye çok korkuyoruz. Umarım hepsi iyidir. O sırada Didem yanıma koşarak geldi. 

Didem ; Herkes iyiymiş beklememize gerek kalmadı. 

Didem in söylediklerine çok mutlu olmuştum. Bir an Dideme sarılacaktım. 

Emre ; Didem benimle gelir misin bir.

Didem ; Nereye 

Emre ; Terasa çıkalım mı ? Bir şey konuşacaktım da. 

Didem ; Tamam.

Didem le terasa çıkıyorduk aslında ne konuşacağımı bilmiyordum , sadece yanımda olmasını istemiştim. ne konuşacaktım onunla. Terasa geldiğimizde Didem in eli havadaydı benim konuşmamı bekliyormuş gibi bir irada vardı yüzünde.

Ama dayanamadım ve sarıldım, benden kısa olduğu için rahatça saçını koklaya biliyorum . Başı göğüsümün üstünde , elleri ise hiç hareket etmemişti . Kısık bir ses canı acır gibi . Seviyordum onu beni sevmediğini  bildiğim halde . Sanki o  kısık ses yardım istiyordu . Ne yapacağımı bilmiyordum neden yardım istediğini de . sonra bir ses daha ama bu ses Didem in sesi değildi sanki 

- Lan kalk üstümden . ( Buğra )

- Ne oluyor ya . ( Emre )

- Ölüyordum burada üzerime yatmışsın bir de sarılmış sın  Ayı ! ( BUğra )

- Sensin Ayı ! ( Emre )

- Neyse ben banyoya giriyorum. . ( Buğra )

- Tamam çabuk çık. ( Emre )

- ok ( Buğra )

Şuan hatırladım lan Buğralar dün dönmüşlerdi çatışmadan salağım ben ya ! dün Buğra yataktağın da yemek yerken ,yatağa yemek döktü gerizekalı bende gel beraber yatalım dedim .

Salak ben , Ne yani hepsi rüya mıydı ! , Üff yaa ! 

sen benim ilk özlemimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin