"Бурхан минь! Өчигдөр унтаж чадсангүй. Ямар их санаа зовсон гээч??"
Хусог нойрмог амьтан дээрээс бууж ирэхэд Жин хоол аягалсаар толгой дохин
"Би ороод Жонгүгийг авдаг ч юм билүү гэж бодсон шүү?" гэсээр инээд алдах бол Юнги бүр ч унтаагүй царайтай өрөөнөөсөө гарч ирэх нь тэр.
"Өчигдөр энэ дормонд юу болсоныг тайлбарлаад өгөх хүн байна уу?"
"Бараг гадаа явж байгаа хүн сонссон гэхэд би итгэлтэй байна"
"Тэр ч яахав Жонгүг амьд эсэхэд л санаа зовж байна шүү?" Гэсээр Намжүүн урдахь усаа балгалаа.
Харин энэ их маргааны үеэр Тэхён дээрээс халаадаа дутуу хагас өмссөөр бууж ирэв. Бүгд түүн рүү сонин харахад тэр толгойгоо маажин
"Ю-юу болсон юм?"гэхэд нөгөө хэд нь толгой сэгсэрсээр
"Юу болсон юм гэнэ шүү чи л мэдээгүй байв гэж?" Гэхэд Жин орилсоор "Миний...миний хүү амьд байгаа гэж хэлээч "гэсээр түүнийг сэгсрэхэд Тэхён муухай царайлсаар "Тэр унтаж байгаа. Надаас өөр хүн орж болохгүй шүү"гэж ширүүхэн хэлчихээд нойл ороод явчихав.
