⚠ Warning ⚠
Jimin recieved a lot of greetings this morning. Mula sa guard hanggang sa bawat taong madadaanan niya. Lahat ng ito'y yumuyuko sa kaniya at bumabati.
Kilala siya ng lahat ng empleyado ng kompanyang ito. Hindi man siya madalas magpunta doon ay nakakalat naman sa bawat dingding ng struktura ang litrato niya, ng Daddy niya at ang litrato ng bagong may-ari nito ngayon, si Yoongi.
Dire-diretso siyang naglakad papasok rito, pinauna rin siyang pasakayin sa elevator ng mga empleyado kahit ang totoo ay nagmamadali ang mga ito.
He was Jimin, the richest man on earth. Kahit si Yoongi ang nagpapatakbo ng kompaniya ay sa kaniya pa rin nakapangalan ang pagiging 'Richest Man' dahil una pa lang ay sa pamilya niya talaga ito.
Pagdating ng ikahuling floor ay lumabas na ng elevator si Jimin, binati siya ng secretary ni Yoongi at hindi niya lang ito pinansin.
Nagtuloy-tuloy siyang pumasok sa ika-unang pinto, ngunit hindi na niya ituloy ng makarinig ng pag-uusap sa pinaka-mismong office ni Yoongi.
"You want an annulment to re-marry?"
"Stop asking and just finish the paper."
"Then why just—"
"I'm going to pay you big time, shut up. I need the papers tomorrow."
"Okay, does Jimin's Dad knows this?"
"They don't need to know. I got things in my own hand now."
It was Yoongi talking to their lawyer. And what? Annulment?
Jimin walked back, trying to conceal his tears.
Annulment. Re-marry. Tomorrow.
Pagkalabas niya ng office ni Yoongi ay mabilis na tumakbo palabas si Jimin, hindi na niya hinintay bumukas ang elevator at sa hagdan na lamang dumaan.
Hindi na niya pinansin ang mga taong bumabati sa kaniya. He was hurt, damn hurt.
Sumakay siya ng taxi at nagpaderetso sa bahay nila. Hindi siya nag-aksaya ng oras at kinuha ang isa sa mga kutsilyong nakatabi sa kusina. Doon na din siya umupo at sinimulang saktan ang sarili.
Nagsimula siya sa kaniyang kanang kamay, wala siyang pakialam sa sakit na dulot nito. Sa totoo lang, kulang pa ang mga ito upang makalimutan niya ang sakit na nararamdam niya sa kaniyang puso.
Annulment. Re-marry. Tomorrow.
Ano pang saysay ng buhay niya? Si Yoongi na lang ang nag-iisang taong kinakapitan niya, kinabukasan din ay mawawala ito sa kaniya.
No, he rather kill himself than loosing Yoongi.
Before he decided to continue killing himself, he pulled out his diary and started to write into it. Not minding the blood that was staining the white paper.
I wish you'll be miserable all your life, Yoongi. Live with guilty all over yourself coz it's your fault that I kill myself.
Hindi pa doon nagtapos, kinuha niya ang cellphone niya at sinubukang kuhanan ng litrato ang sulat maging ang dugong halos bumalot na sa kabuuan ng libro, the he sent it to him, Yoongi.
Pinulot niyang muli ang kusilyo at itinutok ito sa isang parte ng katawan niyang kahit kailan ay hindi niya naisip sugatan,
Sa kaniyang dibdib.
Bumagsak siya sa sahig, tears filling his eyes. His body were aching like hell but he managed to peek at his phone that is ringing.
He hoped it was Yoongi,
Jungkook is calling.
***
— ItsKimMiAh —
BINABASA MO ANG
Jimin, Do Not Fall In Love With Me (Yoonmin-COMPLETED)
Fanfiction"Jimin?" "Hyung..." "Do not fall in love with me." "Why?" "Just because." Jimin stayed still, not responding back. He made himself comfortable by placing his head on Yoongi's chest. Silence occupied the space between them, both of them staring at th...
