The CEO and the FUCK BUDDY

Chapter 13

Roah.. i whispered only in my mind..

"More like it huh Zadrich?" i ask sarcastically

"Nakuha mo na ang gusto mo di ba? you can go now!" Paasik kong sabi

"No Dyanne.. Nagmamatapang ka lang.. alam ko at ramdam ko na mahal mo pa rin ako, di ako titigil hanggat di ka magiging akin ulit!" he confidently said

"Yan ay kung magagawa mo pang makuha ang minsan mo ng ibinasura Mr. Zadrich Montereal.. Isang beses mo pang lapitan ang girlfriend ko sinisigurado ko di mo makikilala sarili mo!" galit na sambit ni Roah

Sabay lapit nya sa akin..

"Really? Do you think mahal ka ni Dyanne o baka naman nagpapanggap lang kayo para lumayo ako? Im not born yesterday.. Im not stupid to believe you!" He smirk

"And you also believe that kiss will prove that she is still love you, jerk.." Roah answered back

"Do you know how to figure out whether the kiss is made of love or not? if im not mistaken that kiss of Dyanne is a kiss of revenge" he sarcastically said

"Ill show you what is the real kiss with passion" biglang hinapit ni Roah ang aking katawan padikit sa kanya at buong puso nya akong hinalikan..

Ramdam na ramdam ko sa pamamagitan ng kanyang halik ang sakit at pagmamahal na kanyang nararamdaman kaya naman ginantihan ko rin ito ng isang matamis na halik..

Bago tumalikod si Zadrich kitang kita ko kung paano kumuyom ang kanyang mga kamay at sinabing "Di pa ito ang huli nating pagkikita Dyanne.."

Pagkasara ng pintuan biglang huminto si Roah sa kanyang paghalik kasabay ng pagtulo ng kanyang mga luha..

"Kahit masakit kakayanin ko.." sabay talikod at alis ni Roah palabas ng aking opisina

"Roah.. you dont understand.. its not what you think" i whispered

Napaupo ako sa aking swivel chair at duon tahimik na hinayaan ko na lamang na ang aking sarili na umiyak ng umiyak..

Di na ako makapagfocus sa aking trabaho kaya naman minabuti ko na munang magpaalam kay Cheska na uuwi na muna ako..

Ang bigat bigat ng loob ko dahil alam kong nasaktan ko si Roah..

Pagdating sa penthouse naamoy ko na kaagad ang bango ng nilulutong ulam.. Pagkabukas ko ng pinto agad kong binaba ang aking bag nananabik na pumunta sa dining area para sugurin sya ng yakap..

"Roah?" ang gulat ko ng malaman kong di pala sya ang nagluluto kundi ang mommy ko..

"Mom.. Mommy!! oh thank God your here.." sinalubong ko sya ng yakap matapos sya bumaling sa akin at ngumiti..

"Mommy i miss you so much.." ang paghagulgol ko na di na napigilan..

"Hush.. we have enough time to talk.. change your clothes and magpiprepare na ako ng dinner natin ok?" Mom said

She's not only my mom but my bestfriend too, she knows all about me, yes.. everything!

"Sweetie?" she knocks on my door even if its open "can i come in?" she asked

"Yes mom.." i said

"The dinner is ready.." she said and hold my hand

"Lets go Mom" so i stood up and walk outside my room..

"Hmm seems delicious mom.. eto po ang namimiss ko sa luto nyo" i said

"Here.. kumain ka ng marami.." paglalagay nya ng pagkain sa pinggan ko..

"Its so yummy mom" but deep inside di ko malasahan ang luto ni mom..

"Okay.. finished our food first.. oh by the way i made coffee jelly graham ice cream cake for tonight, you want some?" Mom asked me

"Yes after this mom" i sighed

Biglang tumigil si mommy sa kanyang pagkain at pinagmasdan nya lang ako..

Ayokong makipagtitigan sa kanya baka di ko na magawang ubusin pa itong kinakain ko..

After a few minutes nandito na ako sa receiving area at naghihintay kay mommy..

Pagdating nya inabot nya sa akin yun ice cream cake na ginawa nya at isang cold water..

"Here.. sweetie, i know you love coffee kaya coffee flavor yan ginawa ko." mom said

"So now whats bothering you anak?" panimula ni Mommy

"Cheska told me yesterday that Zadrich is back.." then she took her ice cold coffee

"So care to share now?" Mom added

Kinuwento ko sa kanya lahat ng mga nangyari since day 1 ng pagbabalik ko sa aking company.. Pati ang mga plano ko at pagbabago ng lifestyle.. Maging ang tungkol kay Roah ay inamin ko rin..

"hmm.. Anak walang masama kung babaguhin mo ang sarili mo kung ikabubuti mo ito.. pero kung ipipilit mo at magpapanggap na youre stronger than before and to the point na ikaw mismo di mo na makilala sarili mo ay di maganda.." Mom said

"Ang puso kapag sobrang nasaktan di basta basta maghihilom ito at makakalimot.. Umpisahan mo munang magpatawad at tanggapin ang lahat bago mo masasabing nakapag move on ka na.."

"Kapag sinabing move on wala ka na dapat na babalikang sakit sa nakaraan at wag mong tingnan ang taong nakapanakit sayo dahil babalik at babalik lamang ang nakaraan sa inyo.. Ngayon kung sa di sinasadyang pagkakataon nagkrus ang landas ninyo iwasan mo sya hanggat maaari para makapag isip ka ng tama.." Payo pa ni Mom

"Ngayon tell me anak.. do you still love Zadrich? she asked

"No Mom, i dont love him anymore.." i honestly confess..

"How about this Roah?" she asked

"Ive heard that you met him in a bar which unfortunately Zadrich owned it." she added

"Yes mom.."  naiyuko ko na lang ang aking ulo

"Hmm.. now come on, i will listen" while looking in my eyes

I sighed..

"Mom.. im afraid to trust again.. im afraid to fall in love again.. Maybe.. hmmm.. what if he is not the right person for me? I can no longer take the pain anymore.." i said with tears are running down on my face

"All i want now is to have fun.. to explore.. to meet new people.. to live outside my world.. tell the world hey look at me im perfectly fine.. but Mom.." i continue as im trembling in so much tears

"Hush baby.. i can see that you're beginning to love him.." Mom said

"Maybe youre right Mom.. but.. ill keep to myself na lang.. ayokong sumugal para matalo lang sa bandang huli.." i said it with finality