(1)Zawgyi

15.6K 457 10
                                    

ဒုန္း.....ဒုန္း.....ဒုန္း....

" ဟဲ့.....ဧသုေရ...ထေတာ့ေလ....ၾကားလား...ဧသု...
ေအာ္...ဧသုကိုဘယ္သူမွႏိုးဖို႔သတိမရၾကဘူးလားဟဲ့
ဧည့္သည္ကိုအားနာစရာေတြေတာ့ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ...အခန္းေသာ့ယူခဲ့ၾကစမ္း..."

တံခါးကိုသံုးေလးခ်က္ေလာက္တစ္ဒုန္းဒုန္းႏွင့္ေခါက္
ကာ
မထခ်င္ပဲထလိုက္ရေတႏွဳတ္မွလဲေအာ္ဟစ္ေနသည့္အသံေၾကာင့္ဧသုာ့သည္။

" ဟဲ့....ေသာ့ယူခဲ့စမ္းပါဆို..."

ေမေမ့အသံကိုထပ္ၾကားလိုက္ရေတာ့ကမန္းကတန္း
ထလိုက္ရသည္။သူအဆူခံရေတာ့မည္မဟုတ္လား။
ကုတင္ေပၚမွအလ်င္အျမန္ဆင္းကာ တံခါးကိုဖြင့္ေပး
လိုက္ရသည္။

" ဘယ္ႏွစ္နာရီထိုးၿပီလဲၾကည့္ၾကည့္ဦး အခုမွႏိုးရသလား...မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့ ဧည့္သည္ကထမင္းစားရင္
နင့္ကိုေစာင့္ေနရေတာ့မယ္...."

" သား...ဧည့္သည္မွမဟုတ္တာ...မေစာင့္ပဲစားခိုင္း
လိုက္ေပါ့..."

" ဘာလို႔အသံၿပဲႀကီးနဲ႔ေျပာေနရတာလဲ....ၾကားသြားဦး
မယ္...နင့္အစ္မရဲ႕ ခင္ပြန္းေလာင္းပဲေလနင္နဲ႔ဆို
ေယာက္ဖေတာ္တာပဲ...စကားမ်ားမေနနဲ႔...မ်က္ႏွာ
ျမန္ျမန္သစ္ၿပီးထြက္လာခဲ့ေတာ့...ငါထပ္မေျပာခ်င္ဘူး...ၾကားလား..."

" အေမတို႔ကအဲ့ဒါေတြခက္တာ...ခင္ပြန္းေလာင္း...
ခင္ပြန္းေလာင္းနဲ႔...ေစ့ျဖစ္မေစ့စပ္ရေသးပဲနဲ႔ဘာကို
ခင္ပြန္းေလာင္းလဲ...အခုမွ၂ႀကိမ္ေလးေတြ႕ဖူးရံုနဲ႔ကို
တန္းၿပီးသမက္ေတြေတာ္လိုက္ေတာ့တာပဲ...."

" ဟဲ့....ပါးစပ္ကပြစိပြစိလုပ္မေနပဲျမန္ျမန္ထြက္ခဲ့ေတာ့..."

အခန္းအျပင္ကေနထြက္လာသည့္အသံေၾကာင့္ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ဝင္လိုက္ရေတာ့သည္။ဒီ့ထက္ၾကာရင္လဲ
သူအထုအေထာင္းခံရေတာ့မည္။မ်က္ႏွာသစ္သြားအျမန္တိုက္ကာ အဝတ္အစားေလးၾကည့္ေကာင္းရံုလဲၿပီး
အခန္းအျပင္သို႔ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းထဲေရာက္
ေတာ့မမႏွင့္သူ႔လူကိုစကားထိုင္ေျပာေနၾကသည္ကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္။သူထြက္လာတာျမင္ေတာ့ထိုင္ေန
သည့္မမလူက သူ႔ကို၁ခ်က္ၾကည့္ကာ ျပံဳးျပေလသည္။
အဲ့ အျပံဳးကိုမႀကိဳက္ပါဘူး...။ျပံဳးလိုက္ရင္ ေယာက်ာ္း
ပီသလြန္းလို႔...။ထိုအျပံဳးမ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ ျပံဳးျပ
တိုင္းမနာလိုျဖစ္မိသည္ပဲ...။

I Am Sorry,I Love You (Completed)Where stories live. Discover now