72.

648 14 0
                                    

Kenneth's pov.

Ilang buwan na Ang lumipas at araw. Pero hanggang ngayon Hindi ko parin magawang tanggapin Ang lahat ng katotuhanan.

Ilang araw at Gabi Ang lumilipas. Naging tahimik na ako Hindi na katulad ng dati na saksakan ng kadaldalan. At ayoko na makakita ng nakangiti. Sanay nading walang may kasama.

Nasanay na akong maging mapagisa at palaging gusto ko ay isang taimtim na Lugar na Kung saan idinadaan ko nalang sa pakikinig ng musika.

Dun ako nagiging masaya. Sa pagbago ng aking buhay. Pero sa puso ko ay ikaw parin Ang siyang nakalagay.

Npabuntong hinga ako at napatingin sa ulap. Hanggang sa larawan nalang ba Kita makikita? O sadyang Wala na talagang pagasang Makita ka.

Nagulat ako ng may humawak ng balikat ko. Napatalon ako pero naging seryoso ule. " Ano ba Carl. Wala kana bang makagawa!" Nainis ako ng biglaan tsh. Ayokong binibiro ako.

"Ganyan kana ba talaga Kenneth? Bat Hindi mo na kami pinapansin? Bat palagi ka nalang nag babasa ng libro? kaysa maglaro ng basketball?. Bakit Hindi ko na nakikita Yung ngiti mo? bat Hindi ko na marinig Yung tawa mo?" Tumingin Lang ako sakanya at tinulak siya. " Bat ba Ang dami mong tanong pwede bang layuan mo nalang ako." Napapikit siya at ngumisi.

"Nagbago kana talaga." Nakangisi nitong sinabi. Walang gana ko Lang siyang tinitigan. " Alam mo sobrang alalang na kami sayo. Minsan iniisip namin na Parang kinalimutan mo na kaming lahat. Kenneth lahat ng tao pwedeng magbago. Pero Yung kalimutan kami Hindi Yun pwedeng magbago. Tol' pimilya tayo. Wag Naman ganito." umiwas ako ng tingin at tumingin Lang sa mga nalalaglag na dahon.

"Hindi ko kayo kinalimutan. Pwede bang hayaan nyo muna akong mapagisa. Please." Nawawalan ng konsensyang sinabi ko sakanya. Hindi ko inaasahanang yayakapin ako ni Carl.

"Pr'e maintindihan ko na Wala na si francesca. Hindi natin inaasahang mangyayari Yun mahirap din para sayo na makalimutan Ang lahat. Pero kami din Yung nahihirapan at nasasaktan para sayo. Kasi kaibigan ka namin. Pwede ka naming tulungan Kenneth."

"Hindi ko kailangan ng tulong nyo." Kaswal Kong sinabi. Napabuntong hininga siya." Pero--"

"Please. Wag mo na ulitin." Ngumiti ako ng mapait. " Naiintindihan ko Ang nararamdaman mo ngayon sorry. Sana pumunta ka mamaya sa Bar. Magkakasiyahan Tayo pre. Sana pumunta ka."

"Hindi ako interesado." Nagulat siya sa saking sinabi. Nakita ko sa sakanyang mukha Ang kahihiyan. " Sorry-- I was just expecting Lang naman na pumunta ka bro. Sorry sa pag aalabala.." medyo nakaramdam ako ng hiya sa aking ginawa.

"Sana bumalik na yung dating ikaw." Malungkot na Sabi nito bakit nakangiti. Tumayo it at pinagpag katawan. " Please leave me alone." Muli Kong Sabi.

Tumungo Lang ito at umalis na. Saka ako napatingin sakanya napapalayo.

Naiimplusyensyahan na nako sa pagiging Desperado. Nakakalungkot na isipin na Yung mga kaibigan mo Yung nag sasakripisyo para sa ikaliligaya mo.

Patawad. Incredibles.

Carl's pov.

"Oh ano na bro? Pumayag?" Napangiwi ako at mukhang Hindi magawang ngumiti sakanila. " Tsh, laki na ng pinagbago Niya mga tol. Hindi daw siya interesado." Hayst nalungkot silang lahat at Napayuko nalamang.

"Sayang naman Yung ginawa natin para sakanya." Nanghihinayang sabat ni Jerson. "Hayst. Alam nyo Ang lakas talaga ng epekto ng pagibig satin no?" Napalingon kami kay Vincent Hinampas Naman siya ni Edmark.

" Ay teh Kung ano ano nanaman yang naiisip mo. Palibhasa eh si gheriel parin Ang gusto mo! Sus sabihin mong hindi" nagtiim ng bagang si Vincent.

BOOK 1: THE CASANOVA FELL INLOVE WITH THE NERD [COMPLETED]Where stories live. Discover now