BOOK 1: THE CASANOVA FELL INLOVE WITH THE NERD [COMPLETED]

70.

Kenneth's pov.

" Condolence iho." Yun Ang huli Kong Narinig sa doktor. Tumigil Ang mundo ko. At napatingin sa lahat ng mga kaibigan.

Kita sa sakanila Ang gulat at Hindi makapaniwala sa sinabi ng doktor. Nagumpisang magtubig Ang aking Mata.

Hinawakan ako Ang doktor say balikat. "Hi--hindi... Hindi--hindi totoo Yan! Bu-buhay SI francesca! Buhay siya! Hindi! Siya patay! Sabihin mo!!!" Inawat ako nila dandre. " Sorry.. iho Wala na siya." Napabitaw ako sa doktor.

At napalunod ng tuluyan. " Kenneth. Magiging masaya si francesca sa langit." Napatingin ako Kay Butch. "Pano butch!! Pano ako! Butch Hindi ko Kaya! Hindi totoong patay si francesca! Hindi ako naniniwala sainyo!! Hindi! Hindi!" Halos mapiyok akong kakasigaw at Parang naghalo bigla Ang aking puso.

Napasabunot sa sariling buhok at isinigaw Ang pangalan ni Francesca.

"Kenn--neth. Wala na tayong magagawa. Kenneth tumigil kana! Please!" Hagulgol ni Claire. Napahawak ako mismo sa saking dibdib.

"Kenneth.... SI lord na Ang bahala sakanya." At tinapik ni dandred Ang likod ko. Pumiglas ako. Agad agad akong tumayo at pumunta mismo sa operating room sinubukan akong pigilan ng mga nurse at doktor pero Hindi nila ako napigilan.

Agad Kong niyakap Ang nakahigang taong pinaka minamahal ko ng lubos. At humagugol at Hindi matanggap Ang katotohanan. " Francesca sabihin mo sakin bangungot Lang to! Hindi ka pwedeng mawala!" Niyugyog ko ang katawan.

Nakatakip ito ng puting kumot ayokong buksan ito dahil mas Lalong madudurog Ang puso ko naparang pinupunit punit sa sandaling Makita siyang nakahiga at Hindi na gumagalaw.

"Please francesca! Bumangon ka! Mahal na Mahal Kita!" Agad na Narinig na may pumasok at inawat ako nila dandred.

"Kenneth please Wala na siya!" Sinubukan pumiglas pero Hindi ko nagawa agad akong nanghina at Hindi na Alam Kung anong gagawin.

Nawawalan ng lakas pahina ng pahina hindi na maramdaman Ang pusong tumitibok. Sa unti unting paglabo ng aking Mata ay nakita ko Ang taong Mahal ko na nakangiti ngayon mismo sa harapan ko

Rinig ko Ang patawag nila SA aking pangalan. Ngunit ako'y sandaling napangiti at...

biglang nalang naging blanko lahat.

Claire's pov.

"Kenneth!! Kenneth!" Niyugyog ko siya at Hindi talaga siya gumagalaw. "Nurse! Nurse! Tulong!!!" Sigaw ng ibang kaibigan.

Agad na binuhat si Kenneth at ihiniga. Sumama lahat Ang lahat ng lalaki.

Lahat kaming babae ay natameme at pagod na umupo habang nagdadama ng mabigat. Naguguluhan ako at nasasaktan.

"Hindi ko aakalaing dito na pala maguumpisa Ang pagkawatak watak ng grupo natin." Panatingin kaming lahat kay thrizia. Napalunod siya at umiyak ng lubusan. Nahawa kami sa kanyang pagiyak.

Tumayo ng biglaan Si thrizia. Nilapitan niya si Bea na nasa gilid ng pader. Hindi siya makatingin samin ng deretsyo at ramdam namin ang kanyang kaba.

"Alam mo ba Yung ginawa mo! Pinatay mo Yung kaibigan namin!" Saka hinablot nito Ang kwelyo. Tumayo si Kim at Edmark. " I--im sorry! Mahal na Mahal ko Si Kenneth!" Napangiti sa asar si thrizia. At tinignan ng masama si Bea. Padabog niyang binitawan Ang damit nito. "Satingin mo malulutasan lahat ng sorry mo Yung mga nangyayari ngayon!! Hindi! Pinatay mo Yung kaibigan namin! At satingin mo banal kaming Tao para patawarin ka at makalaya! Isa Kang hangal Kung ganon Wala Kang karapatang pagbawalan ang isang taong magmahal. Naging matalik Kang kaibigan ni Kenneth pero sa ginawa mo asahan mo na Hindi ka makakatas sa ginawa mo. Dahil Makukulong ka Makukulong ka! Panagutan mo na Isa Kang mamatay Tao sinubukan mong ipaglaban Ang iyong nararamdaman sa taong Hindi ka Naman mahal!--"