BOOK 1: THE CASANOVA FELL INLOVE WITH THE NERD [COMPLETED]

71.

Kenneth's pov.

"Kenneth! Haha Lika!" Tuwang tuwa akong tumayo at hinabol si francesca. "Babe naman! Papahirapan mo pa akong tumakbo eh!" Pagrereklamo ko.

"Dali na!" Natutuwang Sabi nito tumakbo ito ng tumakbo hanggang sa Hindi ko na siya maanigan. Kinabahan ako at lumingon lingon sa gilid pero Wala Kong Makita.

Agad na may nagpiring ng Mata ko. Hinawakan ko Ang kamay nito. " Sino to?" Pagtatanong ko. Agad na inalis at bigla niyang niyakap nag beywang ko.

"Babe. I love you. Ingat ka palagi." Napatingin ako Kay francesca bigla akong napangiti at niyakap ng mahigpit si francesca.

Biglang lumiwanag at naanigan ako.

Naimulat ko Ang Mata ko nagising sa katotohanan na.

Panaginip Lang pala.

Bigla akong nalungkot sapagkat madalas natong mangyari sakin Ang sakit sa pakiramdam na Ang nakikita ko ngayon ay inaayos na Ang kanyng burol. Napaka raming ilaw Ang aking nakita.

Napatingin ako sa mga itim na upuan. Naamoy ang mga bulaklak napaparating.

Agad namay kumalabit ng balikat ko. "Kenneth. Ayos kalang?" Tumingin ako ng masakit Kay dandred.

" I'm fine." Walang ganang Sabi ko gusto kong Makita yung mukha ni francesca gusto ko siyang mahalikan gusto ko siyang yakapin gusto ko lahat ng sakanya. Napahilamos ako ng mukha at tumingin ule Kay dandred " pr'e gusto ko Makita si francesca." Nagulat siya sa aking itinanong.

Lumapit samin Si Ivan. " Kenneth. Hindi mo na makikita." Kaswal na sinabi nito samin. Napakunot Ang aking noo.

"Pano? Hindi maaari gusto ko siyang Makita!" Hindi ko maintindihan Ang lahat lahat ng nagyayari. Sa pagtayo ko at biglang nagsalita muli si Ivan.

"Na cremate na Ang bangkay Niya Kenneth. Wala na tayong magagawa hanggang abo nalang natin siya makikita." Bumagsak Ang balikat ko.

"BAT NILA GINAWANG ABO SI FRANCESCA! BALIW BA SILA! HINDI MAARI! F*CK PERO ANONG GINAWA NILA! PAGOD NA PAGOD NA AKO. SOBRA NA SOBRANG NASASAKTAN NA AKO. AT PINIPILIT NA ANG LAHAT AY WALANG KATUTOHANAN. NA MAPRAPRANING NA AKO NA GUSTO KO NADIN MAMATAY! HINDI KO NA KAYA!TAPOS DADAGDAG PATO?! AYOKO NG MANIWALA! SAWANG SAWA NA AKO!" Naramdam ko Ang kanilang awa sakin. Nakita ko nalang na inaayos na nila Ang malaking picture frame na may picture ni francesca na nakangiti. Inilagay nila sa lamesa mismo SA gitna Ang cremate jar.

Tumakbo ako dun at saka lumunod.

Sunod sunod na tulo Ang luha ko.

Niyakap ko ang picture. "Francesca... Hindi ko na Kaya. Pagod na ako... Bakit nila to ginagawa... Francesca--hindi ko nakayang makita. Na Wala kana. Buong puso kitang minamahal. Francesca. Sorry... Babe please isama mo na ako. Pagod na pagod na akong magkunwaring masaya. Kunwari buhay kapa.... Pero sawa na akong tanggapin Ang lahat... Suko na ako... Pano na Yung mga alala natin? Diba gagawa pa tayo ng magagandang alaala? Pero bat moko iniwan. Babe sorry kung naghiwalay Tayo sorry Kung Hindi Kita nabigyan ng second chance sorry Kung napaka tanga ko sorry kung naging Mali ako sa pagkakataon sorry Kung Hindi ko inintindi sorry." Wala na akong ibang magawa pa kundi umiyak sa harap ng larawan.

Ramdam ko Ang kaba at napaninikip ng aking dibdib. Lubusang Hindi parin matanggap na Wala na. Wala talaga.

Sana ako nalang. Ako nalang Yung natira ng baso. Sana ako nalang Sana nailigtas ko siya Sana ako nalang Yung namatay. Ang daming Sana Ang gusto Kong sabihin pero huli na Ang lahat.

Dahil sa kabila Ang aking paghihinila na maliliglitas ko siya.. Hindi inaasahang Hindi pala mangyayari.

Gusto ko malunod. Pagod na akong isipin na nasa tabi Lang Kita at minamahal pa ako ng lubusan.