tansform, Lola en de rogue pack

28. de vampier koning

Ik opende mijn ogen, maar alles wat ik zag was duisternis. Was het nacht? Sliep ik nog? Ik keek om me heen en zag een zwak licht van een enkele kaars. Ik wende aan de duisternis en zag dat ik in een kamer lag. Er was geen kleur te zien, alles was zwart of bloed rood. Ik lag in een groot hemel bed met rode fluwelen lakens en kussens. De vloer was van donker hout net als het bureau naast me. 

De muren waren zwart en ik twijfelde er aan of ik wel echt wakker was. aan het plafon hing een kroonluchter met bloedrode kristallen die in het licht van de kaars rode glinsteringen op de muur weerspiegelde. Deze kamer gaf me de rillingen en dan was er nog die geur van dood en verderf alsof hier niet meer leefde maar dat was onmogelijk aangezien het feit dat iemand die kaars moest hebben aangestoken. 

Ook was er nog een kleding kast en een klein nachtkastje maar die waren van het zelfde hout als de vloer en het bureau. Dan had je nog twee deuren van een net iets lichtere hout soort. Een Lings van het bed en een recht voor het bed. Plots ging de deur open en de kroonluchter straalde een koud rood licht uit. ik schok en sloot mijn ogen om net te doen of ik sliep. Wie er ook was ik had er geen behoefte aan. Wie was het? Waarom is die geur nog sterker? Waar herken ik die geur van? Waarom kan ik me niks herinneren na het vertrek van mijn ouders? Waar waren koen en Tim? Was mijn droom toch uitgekomen? Stress beving me toen ik een stem hoorde, 'ik weet dat u wakker bent prinses, er hangen hier camera's', zei een meisjes stem. 

Ik opende voorzichtig mij ogen en zag een meisje staan, ze had zwart haar en droeg rode lippenstift. Toen vielen mijn ogen op haar vampier tanden en opeens herkende ik die geur. Ik kroop naar achter en keek haar angstig aan. Ik klapte mijn vleugels om me heen om mijn nek te verbergen en hield haar nou lettend in de gaten. 'rustig maar u hoeft niet bang te zijn', zei ze vriendelijk en ging op het bed zitten. Ik liet mijn vleugels zaken maar was er niet gerust op en liet ze uitgeklapt zo dat ik elk moment kon vluchten. 

'de koning zal blij zijn dat u waker bent', zei ze zacht. De koning, als een vampier iemand koning noemt is dat 100% de vampier koning. Maar dan moest ik in zijn kasteel zijn. mijn hart sloeg een slag over en een grotere angst bekneep me. Ik kromp nog verder ineen en legde mijn hond op mijn keel. Een moment van angst bracht een herinnering naar boven die me 12 jaar terug nam. 'kom kleed je snel om dan kan je naar hem toe', zei ze gewonde en ik begreep niet waarom ik daar blij mee moest zijn. de drang om me zelf in wolf vorm te verdedigen kwam boven en ik moest veel kracht inzetten dat te onderdrukken.

 Ik was niet blij met deze nieuwe ontwikkelingen, ik had een angst tegen vampiers ontwikkeld door de jaren en dat lag diep in mijn verleden. Ik besloot om maar gewoon te doen wat ze vroeg aangezien ik hier niet weg kon en ik niet zo'n zin had om haar boos te zien. Ze gaf me een zwarte jurk met goud en rode verzieringen en deed mijn haar in een sierlijke knot. Op de een of andere reden vertrouwde ik haar en voelde ik me zelfs op mijn gemak maar ik mocht mijn aandacht niet laten verslappen. 

'zo klaar', zei ze trots toen ik voor de spiegel stond. Ik haten zwart het maakte me bleek, maar ja misschien was dat wel haar bedoeling geweest, want het leek me lijken op een vampier iets wat ik altijd had tegen gehouden leek nu zo dicht bij en ademhalen werd steeds zwaarder. Ik voelde me leeg zonder de andere om me heen, zonder Livie, koen, Noah en zelfs met Tim had ik nu genoegen genomen. 

Maar ik was alleen, alleen is een wereld vol met doden. We liepen door de gangen en alle vampiers keken me vel of verbaast aan. Nergens zag ik zonlicht of überhaupt een raam en dat bezorgde me het gevoel dat ik gevangen was. het meisje opende een grote deur en gebaarde dat ik moest volgen. Ze was nog steeds even vrolijk als eerder en in haar ogen zag ik kleine pretlichtjes glinsteren. Ik liep naar binnen maar was bijna direct verlamt, daar op de troon van de koning zat mijn nachtmerrie vampier, dezelfde als die me hierheen had gebracht.