tansform, Lola en de rogue pack

7. het geheim van het kristal

'wat bedoel je met we het wel terug. De blood moon pack heeft hem het is over', zei Noah verbaast, boos en saggerijnig. Hier had dus even echt geen zin in, ik knipte in mijn vingers en Noah bevroor in de tijd. 'wow niet zo gestrest', zei hij toen hij zijn armen om mij heen sloeg. 

Ik sloeg zijn armen van me af en liep de grot uit. Ik ging bij het meertje zitten en ging voorzichtig met mijn hand door het water. Tranen rolde over mijn wangen en vielen in het water. Elen ging naast me zitten, 'waarom huil je?'. 

' zoals je weet kan ik visioenen zien, nou ik zag een visioen toen ik die steen aanraakte'. Ik tikte met mijn vinger het water aan en richtte mijn gedachten op het visioen. Een gouden rimpeling trok over het water en zoals gehoopt verscheen het visioen. 'het kristal zou ons beschermen, en zou voor veel rogue het leven zijn, hoop zijn', stamelde ik meer in me zelf dan tegen Elen maar ik twijfelde er niet aan dat hij het ook gehoord had. 

Ik stond op en bijna meteen mijn pools vast. 'je wil het echt gaan halen, sorry maar dat is gekke werk. Dat word je dood', schreeuwde Elen. 'Prima dan ga ik alleen, en houd me niet tegen', snauwde ik. 'ik ben namelijk niet van plan duizenden levens op het spel tegenover het leven van misschien een rogue', snauwde ik en liep terug naar de grot. 

Ik knipte in mijn vingers en Noah ontdooide weer, ik kreeg meteen een boze blik toe geworpen. Elens blik keek bezorgt maar wist heel goed dat ik niet te stopen was als het om het leven van andere ging. ik deed de wapen riem om en deed de dolk in de schelde. Ik transformeerde en pakte de tas op, en rende de grot uit. 'Lola doe dit nou niet', riep Elen nog na in een laatste poging me te stopen. Hij transformeerde en rende achter me aan, zo als al eerder was gebleken was ik een stuk sneller en toen ik nog sneller ging rennen verdween Elen uit het zicht. 

Ik teleporteerde me naar het dak van het roedel huis. Ik transformeerde terug en hing de tas over mijn rug. Is dit echt een goed idee vroeg Kelie, jij hebt het toch ook gezien zei ik boos omdat ze nu wou terug krabbelen, nou pech ze zat aan me vast. Ik werd onzichtbaar en gelukkig de tas ook, ik teleporteerde me zelf naar binnen, en onderdrukte mijn guur. Ik sloop door de gangen van het roedel huis, en sloot mijn ogen. Ik voelde de sterke kracht van het kristal twee kamers verderop en sloop voorzichtig naar de kamer toe. 

Ik zag twee bewakers staan en grinnikte alsof dat mij tegen kon houden, ik knipte in mijn vingers en ze vielen direct in slaap. Ik opende voorzichtig de deur en er ging een alarm af. Shit, vloekte ik en rende naar binnen. Ik pakte het kristal en de positieve energie gierde door mijn lijf, het kristal werd weer goud en ik stopte het snel in de tas. 

Ik transformeerde in Kelie en werd weer zichtbaar, ik pakte de tas in mijn bek en rende de kamer uit, ik besloot alleen de gave te gebruiken die ze van me kende want de rest zou nog eens van pas kunnen komen tijdens een verassings aanval. 'he jij rogue, staan blijven', riep een pack lid achter me. Echt niet, ik rende door en vond al snel de uitgang, maar daar werd ik al opgewacht door zo'n 16 wolven. 

Een donker bruine wolf kwam naar voren en transformeerde en ik deed het zelfde. 'geef je over', schreeuwde hij op een toon dat duidelijk aangaf dat hij de alfa was. 'echt niet het leukste komt nog', zei ik glimlachend en ik focuste al mijn energie op het kristal dat in een prachtig amulet veranderde dat zich om mijn nek hing. Ik zweefde even boven de grond en zodra mijn voeten de grond raakte duwde een enorme kracht iedereen omver. 

Ik transformeerde in Kelie en rende er snel vandoor. Toen ik zeker wist dat ik alleen was, teleporteerde ik mezelf naar de bergen. Ik vormde een enorme grot groot genoeg voor een klein dorp. Ik liet lichtgevende kristallen uit de muren komen, en leid overal klimop groeien. Achter in maakte ik een groot meer met een waterval die in verbinding stond met een riviertje verder op zodat er vissen in kwamen. Ik lied een enorm kristal groeien met in het midden een groot gat. Perfect dacht ik en rende de berg af en creëerde een stenen trap tegen de bergwant. Ik glimlachte en rende naar Noah en Elen toe.