Deniz Ruhu // Daughter of Stark

•4•

Aya ne zaman baksam garip hissederim. Sanki ölü gibi. Yine o günlerden biri. İçerde sohbet eden ailem ve ailemden saydığım insanlar sohbet ediyordu. Tam tekrardan gecenin karanlığında fazla belli olmayan ufuk çizgisine bakacakken yanımda beliren kişiyle irkildim.

Pietro abi balkonun demirlerini yaslanmış ayı seyrediyordu. Saçlarımı karıştırarak "Ne bu efkar minik bela."dedi. Küçüklüğümden beri bana böyle derdi. Sürekli sırtına çıkarmış zorla koştururmuşum.

Gülümseyerek "Efkarlı değilim çakma sarı."dedim. Ağzından 'Hıh!' diye bir ses çıktı. Sonra balkon demirlerine yaslanmayı bırakıp kolunu omzuma geçirdi. Sonra biraz beni sıkarak "Benmi çakmayım bakayım? Sen çakma görmemişsin daha. Hem ne oldu sevgilinden falan mı ayrıldın? Tabi Tony bırakırsa."dedi gülerek. Kıkırdayarak "Yok ya ne sevgilisi hem benden ayrılan kişi kaybeder. Peki senin sorunun ne hızlı prens."dedim. Önümde diz çökerek "Yalnız bir prenses gördüm."dedi. Gülümseyerek gözlerimi devirdim ve "Çok komik prens Pietro bence siz yanlış anlamışsınız."dedim. Pietro pes etmiş bir şekilde "Peki. Bende kendime başka prensesler ararım."dedi ardından hızıyla iki saniyeliğine gözden kaybolup elinde iki video oyunu ile geri döndü. Şaşkın bir şekilde bakarken sırıtarak "Sensiz oynanmaz minik ego."dedi. Bende ellerimi çıtlatarak "Biraz oyun oynamayı öğreteyim sana erkek Maximoff."dedim.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

"Hadi ama! Kol bozuk."dedim bağırarak. Pietro abi gülerek "Senin oynamayı öğrendiğin oyunlarda ben birinci oluyordum egocuk."dedi. 'Hıh!' layarak ayağa kalktım ve elindeki PS kolunu koltuğa fırlattım Çünkü ben zenginim.

"Hadi mızmızlanma."dedi ve bende en sevdiğim çizgi romanı Pietro'ya vermem zorunda kaldım. Diğer ele görücem senide neyse...

Aniden gelen esnemeyle saate baktım. Saat üçe geliyordu. PS'yi kapatıp "Hadi kış kış uykum geldi benim."dedim. İkimizde odamdan çıktık. Bütün herkese iyi geceler diledikten sonra odama doğru yol aldım.

Odama gittiğimde balkona çıktım. Yere oturup bacaklarımı her zamanki gibi balkon demirlerine geçirdim ve manzarayı izlemeye başladım.