Acaba güvenip gitmeli miyim? Tabi ki gideceğim çünkü ben bir Stark'ım gitmezsemmerakımdan ölürüm. Doğru. Kendim beni ne kadar iyi tanıyor. Ozaman karar verilmiştir. Plajaa!
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
-1saatsonra-
'Bu gerizekalı niye gelmedi.' diye düşündüm. Bir saat mal gibi beklemiştim. Bazen gerçekten zeki değilde mal olduğumu düşünüyorum. Egonyerinde ama. Aman be hıh.
Biraz daha bekledikten sonra tam gidecekken duyduğum sesle irkildim. Birisi bana seslenmişti. Etrafıma baktığımda kimseyi göremeyince umursamadım. Ta ki Anabeth'i suyun içinde görene kadar. HEMDE BİR KUYRUKLA!
Derin bir nefes alarak yanaklarıma vurmaya başladım. Kıkırdayarak "Hey! Bu kadar şaşıracağını bilseydim daha önce gösterirdim. Beklettiğim için üzgünüm."dedi. İlk defa sesinde bir yapmacıklık yoktu.
Keşke demeseydim. Gıcık bir şekilde "Pşt! Gelse seninkine bakalım belki köylü çıkarsın."dedi. Gram ne dediğini anlamıyordum. Beni anlamış olacak ki "Kuyruk renkleri aile durumunu belli eder. Yeşil renkli kuyruklar köylüleri belli eder. Tabi o meselelere girmeyeceğim. Benim ki gibi mavi olanlar soylu sınıfına giriyor. Mavi ve yeşil dışındaki renklere sahip kuyruklar kraliyet ailesini oluşturuyor ki sende bulunması imkansız."dedi.
Merak içinde "Peki benimki nasıl ortaya çıkacak."dedim. Bana sadece "Hissederek."dedi. Aptal nasıl hissedeceğim ki? Neyse denersem yaparım belki.
Spor ayakkabılarımı çıkardım ve çantamla birlikte kenara koydum. Yavaş yavaş suya doğru adım atmaya başladım. Gözlerimi kapadım Hisset...hisset..
Sen seçildin Nerissa...
Rüyalarımda duyduğum aynı sesi yine duymamla irkildim. Ayaklarıma baktığımda gördüğüm kuyrukla şok oldum. Anabeth'in durumu daha farklıydı. Sadece kekeleyerek "K-Kraliyet soyumu..."dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra beni sarsarak "Hey! Hey! Sakın bana...Potts soyundan geldiğini söyleme."dedi. Şaşırarak "A-Annemin eski soyadını nerden biliyorsun?"dedim. Korkuyla geri çekilerek "Aman Tanrım! Aman Tanrım!"diye sayıklamaya başlamıştı. Elimi tam yaklaştıracakken elimi tutup eğilerek "Lütfen babamı kurtar Nerissa."dedi.
İlk defa gözlerinde korku ve yalvarma duygusu gördüğüm için şaşırmıştım. Fakat...ben ne yapabilirdim ki? Hüzünlü bir sesle "Özür dilerim ama ne yapabileceğimi bilmiyorum."dedim.
Gözleri dolmuş bir şekilde bana bakarak "Bak. Kuyruğunu ve suyu kontrol etme gücünü ben sana öğretebilirim. Ama... diğer güçlerini nasıl kontrol edebileceğini ben bilmiyorum."dedi. Biraz kafaya ihtiyacım var. Eğer yine aynı şeyi yaparsam belki kuyruk yerine bacaklarım geri gelebilirdi.
Gözlerimi kapadım ve yine hissetmeye çalıştım. Açtığımda olmuştu! Bu konuyu anneme kesinlikle soracaktım. Bu yüzden Anabeth'e sadece "Ben...bunu biraz düşüneceğim. Yarın görüşürüz."dedim ve çantamla ayakkabılarımı alarak arkamda umut dolu gözlerle bakan bir deniz kızı bıraktım.
