ေသြးေျမျပင္မွ Luhan ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာေတာ့ ေခၚသံအဆံုးေျခလွမ္းတို႔ဟာ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ေလသည္....
"Lu....... "
ဒါဟာ Chanyeol ေခၚသံမဟုတ္.....
သူရင္းႏီွးခဲ့ဖူးေသာ ခ်စ္ရသူရဲ႕ အသံ........
"Lu?....ကိုယ္ရံေတာ္က Luhan လား?"
"ဟုတ္တယ္ အရွင္...ဇာပ၀ါၿခံဳထားတဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးပါပဲ"
"Lu.....ကိုယ္ေစာင့္ေနခဲ့တာေလ......ကိုယ့္ရင္ခြင္နဲ႔ စီးႀကိဳမလို႔ ေျဗာင္တိုင္းျပည္မွာ အသင့္ေစာင့္ေနခဲ့တာေလ.....
ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ရင္ ကိုယ္တို႔အခ်စ္ေတြကို တစ္နည္းတစ္ဖံု ဖြင့္ဟဖို႔ ႀကိဳၿပီးရင္ခုန္ေနခဲ့တာေလ....ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေတာင္ မဆိုသြားေတာ့ဘူးလား ဟမ္.... ထပါကြာ... ေက်းဇူးျပဳၿပီး ထပါေတာ့ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အရင္လို မတည့္အတူေနၾကရေအာင္ကြာ"
ရင္ခြင္ထဲမွ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာအထက္က ဇာပ၀ါေလးကို ခြၽတ္ေလေတာ့ တကယ္ႀကီး Luhan..........
"ဟာကြာ...... မင္းရဲ႕အလွတရားကို တစ္ခ်ိန္လံုးဖံုးကြယ္ေနခဲ့တာေတာင္ မင္းသိလား ကိုယ္မင္းမ်က္၀န္းေလးေတြကို သိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တာ.......
မင္းရဲ႕အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ ျပဳစားသြားခဲ့ၿပီးမွ ကိုယ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း ထားသြားလို႔ ရ႐ိုးလား.... မင္းသိပ္ရက္စက္တယ္ Lu"
ရင္ခြင္ထဲမွ အသက္၀ိညာဥ္မရိွေသာ ႐ုပ္အေလာင္းအား ေပြ႕ဖက္ကာ တစ္ေယာက္တည္း စကားေျပာေနပါေသာ အိုဆယ္ဟြန္းဟာ ခ်န္းေညာတို႔ထက္ပင္ ပို၍ ခံစားရသည္ဆိုမလား........
တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ရင္တြင္းခံစားခ်က္အား မေဖာ္ျပခင္မွာပဲ သူတို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဟာအဆံုးသတ္သြားခဲ့ေလၿပီ......
"အိုစစ္သူႀကီးက Luhan ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာပဲ"
"အင္းေနာ္.... အိုဆယ္ဟြန္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးနဲ႔ ခံစားခ်က္ခ်င္း ထပ္တူက်ေနခဲ့တာပဲ"
Luhan ဟာ မ်က္ရည္မ်ားၾကားမွ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္တြန္႔ခ်ဳိး၍ ၿပံဳးေလသည္......
BẠN ĐANG ĐỌC
နှောင်းမြေမှ ကိုယ့်ချစ်သူ Z+U(Completed)
Fanfiction"အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုမ်ဳိးယံုၾကည္လဲ ေျဗာင္ေလး" "အခ်စ္ဆိုတာ ႐ိုးရွင္းတယ္ ခ်န္း... ေႏြးေထြးတယ္..... လံုၿခံဳတယ္..... အားျဖစ္ေစတယ္...... လူသားတစ္ေယာက္က လူသားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခြင့္ရိွတယ္.... ခ်န္းေရာ အခ်စ္ကို ဘယ္လိုမ်ဳိး သတ္မွတ္ထားလဲ" "အခ်စ္က ခ်စ္ဖို႔ေကာ...
