ŞİZOFRENİZ

BİZ DELİYİZ (Gidelim bu anlamsız dünyadan sessizce...)

BÖLÜM 5

BİZ DELİYİZ

''Gidelim bu anlamsız dünyadan sessizce''

Pelin bana acıklı bir şekilde bakarken benimse gözlerimden hala yaş akıyordu... Gerçekten yok muydu yani? Gelmemiş miydi? Ya da hiç gitmemiş miydi? Benim gördüklerim yalan mıydı? Deli miydim ben, bu doğru muydu?

Kahretsin ki hiçbir şey bilmiyordum, aklım durmuştu. Kalbim atıyor mu, nefes alıyor muyum onu bile bilmiyorum.

''Sen, deli değilsin ki. Sadece farklısın o yüzden doktora gi...''

''Sus, Pelin sus! Dinlemek istemiyorum daha fazla! Kusura bakma ama evine gider misin? Gerçekten yalnız kalmaya ihtiyacım var özür dilerim.''

Normalde afra tafra yapıp koşarak uzaklaşırdı. Şimdi yavaşça kalktı ayağa, sezdi beni uzunca... Odadan çıkana dek yüzüme baktı ''hoşça kal'' dedi ve çıktı gitti sessizce

Korkuyordum, yine olmayan bir yaratık görürüm, yine Furkan gelip beni boğmaya çalışır diye ödüm kopuyordu...

Bir anda aklıma ''çığlık'' geldi, o ''çığlık''. En son onu bulacak...

Bir dakika, bir dakika!

O çığlık...

Yoksa...

Yoksa o çığlık...

Aman tanrım!

Kafayı yiyecektim, belki de yemiştim de... ''Belki'' demek ne kadar doğru bilmiyorum, çünkü kesinlikle yemiştim sanırım. O ''çığlık'' gerçek değildi, sadece ikimiz duymuş...

Oha!

Sadece ikimiz mi duymuştuk?

Evet, öyle olmuştu...

O zaman...

O zaman o da deliydi. Biz ikimiz deliydik aynı türden deliydik hem de. O zaman benim az önce yaşadıklarımı o da yaşamış olabilir miydi? Kader gerçekten buluşturmuş muydu bizi?

''Güm güm güm güm''

Sertçe çalınan kapının sesiyle irkildim, koştum açtım. Odun gelmiş, ürperdim. Az önce yaşadığım şeyden dolayı bayağı ürperdim.

''Sen ne zaman aşağı indin de yukarı çıktın?''

Furkan'ın sorusuna şaşırmıştım.

''Anlamadım?''

''Sen diyorum, arkamdan mı geldin? Eve ne ara girdin? Neden beni boğmaya çalıştın? Çok tuhaf ki seni üstümden de atamadım. Nasıl yaptın onu? Hem ben sana kötülük mü yaptım? Niye öldürmeye çalıştın beni? Sonra nasıl toz olup uçtun öyle? Nasıl çıktın ki? Benim, benim aklım almadı...''

Hangimizin aklı aldı ki be gülüm? Ben mi seni boğmaya çalıştım, sen mi? Bence ikimizde boğmalıyız birbirimizi, haydi yapışalım boğazlarımıza... Gidelim bu anlamsız dünyadan sessizce, kimseye duyurmadan defolup gidelim...

''Furkan, ağır olacak ama sanırım biz...Biz, akıl hastasıyız...''

''Ne saçmalıyorsun be?''

''Benim seni boğmaya çalıştığımı görmeden önce bir yaratık gördün mü? O zaman buradan gitmemiştin sanırım daha...''

''Salondaydım, ama o bir fare değil miydi?''

Acı içinde güldüm, evet güldüm. Bu talihsiz olaya rağmen güldüm. Sinirimden güldüm, kaderime sövermiş gibi güldüm.

Kahkaha attım sonra, gözlerimden yaşlar geldi. Ağlıyordum, ama dışımdan acımasızca kahkaha atıyordum. Bağırdım, çağırdım apartmanın içinde, daha sonra Furkan'ın kucağına düştüm. Ağır ağır gözlerimi kapattım, devamını hatırlamıyorum...

Gözlerimi açtığımda Furkan başımda bekliyordu, yatağımda yatıyordum.

''Sonunda uyandın, ödüm patladı. Ne yaptın sen öyle ya?''

Tebessüm ettim, yavaşça araladım dudaklarımı.

''Ben, sadece ufak çaplı bir kriz geçirdim''

''Ufak versiyonu muydu o? Büyük çaplı krizini düşünmek dahi istemiyorum.''

Gülümsedim ve devam ettim

''O çığlık var ya, gerçek değildi''

''Ne demek gerçek değildi?''

''Biz normal değiliz Furkan''

''Nereden uyduruyorsun bu saçmalıkları?''

''Ben seni boğmaya çalışmadım ama aynı şekilde odada durup dururken senin beni boğmaya çalıştığını gördüm. O yaratığı da sadece ikimiz gördük ve maalesef ki o çığlık meselesi de bu durumlarla ilgili. Tuhaf olan şu ki, ikimiz de aynı olayları aynı zamanlarda görüyoruz. Gördüklerimiz de tıpatıp aynı oluyor. Biz seninle karşılaşmasaydık beni o sırada tanımadığım biri boğmaya çalışacaktı ama bu gene sen olacaktın, sadece ben seni tanımıyor olacaktım. Sen de aynı şekilde... Demem o ki, biz başından beri aynı kadere yazıldık ve kader ne yapıp ne edip bizi buluşturdu''

Hiçbir şey diyemedi, şoka girdi Furkan. Ağzı açık şekilde gözlerime bakıyordu. Ben de yaşaran gözlerimle ona bakıyordum. Yanılmışım, ben deliyim. Pardon, biz deliyiz. Evet, biz deliyiz...