Chapter 2

25 2 1
                                    

after all these year that i've lived all by myself, akala ko echos echos ko na lng yang pag mo move on ka kay drake.
But then i just realized that i still havent really move on from him. I promise. I tried everything i could to mend my broken heart, but it just doesnt heal, it just doesnt forget.
All these three years, my life was simply good but then he just suddenly chatted me saying he still love me.

Ewan ko lng pero, ginagawa nya ba akong tanga? he tought ill still accept him? No! i cant! it cant be!

Hurting me once is enough, but twice? Its just too much.

Dahil sa ginawa niya kahapon, I didnt go to school, it doesnt mean i dont want to but i just cant go, namamaga yung mata ko sa kakaiyak kagabi kaya hindi na lang ako pumasok.

Hayst. Hirap ng buhay ko.

Brrrttt

Umaalboroto na yung tiyan ko. Hayst.
Magluluto muna ako. Wait, hindi pala ako nakapag grocery. Ehhh pano to? namamaga yung mata ko.

Bahala na! gutom ako eh.

NAsa labas ako ngayon wearing my black hoodie. Para akong holdaper sa suot ko ngayon. eh pano namn naka hood ako tapos black pa. Edi para talagang holdaper

Pero kailangan ko talaga eh. Kya bahala na!

450php po lahat ma'am

1000 lng yung pera ko. May sukli kayo?

opo ma'am
 
Ok then.

Hayst. Napagisipan ko nakakapagod mag luto kaya isang box nlang ng instant noodles nalang yung binili ko (hehe) ,at tsaka kapag mag luluto pa ako, matatagalan, and in my state right now, i badly need to eat.

Kaya nga nag mamadali ako ngayon. AT sa pagmamadali ko may nabungo ako, at sa kasamaang palad ako yung natumba imbes na yung nabanga ko sana yung dapat matumba.

hayst malas!

Miss. are you okay?

Buwisit talaga! nagtanong pa sya kung okay lang ako  bulag ba sya?
Haystt

do you think im find? singhag ko sa kanya sabay tingin kung sino yung nabangga ko.

Sandra? Drake? sabay naming sabi

Nagulat ako nang nakita ko sya.

drake? Nung pagbanggit ko sa pangalan nya ay ang pag tulo na naman ng luha ko. Buwiset na mga luha!

Sandra? why are you crying?

Ayaw ko syang makita. Ayaw ko syang makausap. Seeing him brings back a lot of happy but at the same time sad memories .

Kaya without minding for my groceries, i left there running. Nadingig ko syang tinawag yung pangalan ko. But i didnt mind looking back. I dont care kung naiwan ko yung groceries ko, its better than crying in front of that man. Mag papadeliver  na lang ako ng pagkain .

I think its better to run away from him than let him see me cry, just like what i did 3 years ago

I LOVE YOU Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon