Prologue

14 1 0
                                    

"I'm home!" Pilit na pinasigla ni Aleya ang kanyang boses sa pag bati sa mga kasama niya sa bahay. Nasa sala ang mga ito at mukang may pinaguusapan na seryoso at mahalaga, nang tuluyan na siyang nakapasok sa sala agad tumahimik ang ito alam niya na ang ibig sabihin noon 'ayaw nila ipaalam sa kanya ang tungkol sa pinaguusapan nila' agad namang nabaling ang tingin niya sa lalaking mahal niya na hanggang ngayon ay iniisip niya parin ang nagawang niyang mali dito dahilan para mag iba ang pakikitungo nito sa kanya. Ang dating halos ayaw lumayo sa kanya ngayon ay parang may sakit siyang nakakahawa kung layuan siya nito, ang dating pag nagkikita pa lamang sila ay madami na itong kwento na masasaya sa kanya na ngayon ay para silan istranghero sa isa't isa. Gusto ko siyang kausapin pero natatakot ako sa mga sasabihin niya. Alam ko, ramdam ko na gusto na niyang tapusin ang meron kami kung meron pa nga bang kami. Tangina ang sakit na kaya, ang hirap nang magpanggap na parang walang nangyayaring pagbabago sa paligid mo.

Then there was a girl sited beside him, ngumiti ako sa kanya at lumapit " Hi! You are?" Hindi ko talaga alam ang pangalan niya pero ramdam ko na kung anu sa buhay ng taong mahal ko, " Im Pia, Handro's Girlfriend" masigla nito sagot sa akin na muntik na ikaalis ng pekeng ngiti ko, sa mga oras na ito wala na akong dapat pang itanong sa kanya dahil nasagot na mismo nang nasa harapan ko. Ang sakit. Ang sakit sakit. "Really! Then great have a nice stay! Mauuna na akong mag pahinga sa inyo guys, PAGOD na kasi ako" sabi ko habang nakatingin sa kanila.

Agad akong tumalikod at umakyat sa hangdan papunta sa kwarto ko, pag sarado ko ng pintuan doon na tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

This is hurt more than having a wounds. I cried and cried until i fell sleep wishing once i wake up this is all just a dream.


AleyaWhere stories live. Discover now