Feray: 7 yaşındaydım onunla ilk tanıştığımda. Okula 1. sınıfın ikinci döneminde gelmişti. O zamanlar da yalnız takılmayı sevdiğim için benim yanım boştu. Mecburen benim yanıma oturmuştu. Oturdu diye çok terslemiştim. Sen benim sırama nasıl oturursun diye dövmüştüm hatta ama o asla vazgeçmeden her gün gelip yanıma oturmuştu
Feray: Zaman geçtikçe alışıyordum, gelmediği günler yokluk hissediyordum
Feray: Böyle alıştırdı kendine yavaş yavaş fark ettirmeden
Feray: Sonra çok yakın arkadaş olduk. Birbirimizin evine gider gelirdik. En ufak bir şeyde hep yanımdaydı, ben de onun. Ailemin durumunu biliyordu ve daha o yaşta her şeye aklı erdiği için beni teselli ediyordu
Feray: İlkokulu, ortaokulu ve liseyi beraber okuduk. Lisede zaten artık sevgili olmuştuk. Babamın daha yeni ortaya çıktığı zamanlar bana destek oldu, ilk önce beni düşündü hep
Feray: Onun yanında mutluydum ve farklı hissediyordum kendimi. Bana o kadar iyi geliyordu ki dünyalara bedeldi benim için
Feray: On birinci sınıftayken bir gün okuldan çıkarken onu arka tarafta bir kızla gördüm. Bir arkadaşıdır diyerek yanına gidecektim ama tam o sırada kızı öpmeye başladığında her şeyi bu kadar kolay bırakabilmesine şaşırmaktan başka yapabileceğim bir şey kalmamıştı
Feray: Günlerce ağladım, geceleri uyuyamadım. Aç bıraktım kendimi, hayvan gibi kilo verdim. Yaşadığım hiçbir şey bana bu kadar koymamıştı
Feray: Okulda da benimle konuşmayı kesmişti, yüzüme bile bakmaz olmuştu.
Feray: Bu daha da ağırıma giderken bir kez bile yanına gidip neden böyle davrandığını soramadım, mesaj atamadım
Feray: Sonra bir gün okula gelmedi, sonra bir daha, bir daha derken aylarca gelmedi. Arkadaşlarına gidip sorduğumda ne öğrendim biliyor musun?
Feray: Yurt dışına taşıdıklarını
Feray: Bana haber vermeden, bir açıklama dahi yapmadan bırakıp gitti beni Eray
Feray: Ama her şeye rağmen bir yıldır her gün telefonumu kontrol ediyorum, belki mesaj atmıştır veya aramıştır diye
Feray: Ama birkaç aydır bunu yapmaz oldum
Feray: Seninle tanıştığımdan beri pek aklıma gelmez oldu. Onun yerine sen geçmiş gibiydin. Bu sinirlerimi bozuyordu. Onu unutabilmiş olmak, hatta hiç tanımadığım birisinin bunu yapabilmiş olması
Feray: Aklım almıyordu
Feray: Bu yüzden sana bir öyle bir böyle davranıyordum. Uzaklaşmaya çalışıyordum ama beceremeyip geri dönüyordum
Feray: Senin de aynı şeyleri hissettiğini öğrendiğimde yerinde tepindim biliyor musun? Aklıma o gelmedi bile, sadece seni düşündüm o an
Feray: Ama yine de hemen yapmak istemedim bunu çünkü geçmişi silip atamıyordum, belki de atmak istemiyordum
Feray: Fazla uzadı bu iş biliyorum
Feray: Neredeyse 3 aydır konuşuyoruz ama yıllardır yanımdaymışsın gibi hissettirdiğin için teşekkür ederim
Feray: Evet, evet her şekilde yanında olacak perin olmaya hazırım Eray
-:-
Kalplerle dolsun burası...
Feray'ın eskisine de sövün az.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir sen || texting
Short Story[[Tamamlandı]] Bilinmeyen Numara: Sen Ankara'da değil misin? Feray: Ankara ne alaka? Hayatım boyunca hiç gitmedim. Bilinmeyen Numara: Lan o zaman senin numaranın bizim erkekler tuvaletinde ne işi var? 2019|| K