Mated, but not Matched.

Chapter Seven. 'PAYONG *bow*'

Anna’s POV

Dumaan ang mga araw, may hang-over parin ako sa lahat ng mga nangyari.

“No. A special girl whom I like crying in front of me because she fell for Cedric’s stupid façade definitely disgusts the crap off of me”ugghhh. Paulit-ulit nalang sa utak ko.

Ano ba kasing klaseng bulalo ang natira ni Josh para sabihin yun?

Dahil dun, I’ve decided na umiwas sa kanya. Pinakaayaw ko kasi yung feeling na awkward.

Pati nga P.E. class namen inisskip ko na rin.

Dating gawi. For example: “Sorry po Ma’am. Masakit po tyan ko” o kaya naman “Ay may iuutos daw po ang principal” o kaya naman “Sorry po may gasgas po ako sa tuhod” Ayun. Para-paraan lang. ^___^v visit Palusot.com.ph XD

__

BOOOOGSSSH. Psh. Nakisabay pa naman tong ulan na to. Wahh. Ba’t ba kasi kung ano-anong sinasabi sakin ni Josh. Ka-daming alam eh. -_-

Andito ako ngayon sa may gate ng hallway, iniintay tumila ang ulan. Iniisip ko kung manliligaw man si Josh, kaya ko ba syang sagutin? May pag-asa ba sya sakin? Is he my type? Hayyyy. Paano pag wala talaga? I’m not good at rejecting people. Pero, di naman un pwede. Di ko sya kayang sagutin with Cedric lurking all over my mind; but not in my heart.

I don’t feel any special for Josh. He’s just a friend.

“Uy Anna”, ay susmaryosep. Nagulat ako sa isang lalaking tumawag sakin. Pagkalingon ko… si Josh. O_O I decided to act normal kahit may nangyaring abnormal over the past few days -_- To prevent awkwardness.

“Hey. May kailangan ka?” Pinilit kong magflash ng smile. My heart throbbed. Like I’m already gasping for air.

“Uhh. Ikaw ata may kailangan eh” sabi nya.

Napaisip ako. Wala namn akong kailangang iba eh. “Hmm. Nope. I’m good.”

“Eto oh payong. Mamaya pa ko uuwi eh. Math club”, wooooow. I always wanted to be part of that effin club.

“Ayyy. W-wag na. Ok lg naman ako,” sabi ko habang nilalayo yung payong mula sakin pabalik sa kanya.

“Dali na. Teka nga. Magkaliwanagan nga tayo. Umiiwas ka ba sakin?” Eeeeek. Errrg. Uzur. “Kahit sa bahay, hindi mo na ko pinapansin. Sa salas mo pa ko pinapatulog eh alam mo namang malamigin ako. Magkakasipon pa ata ako. Tss”

“H-ha? H-hindi ah. Ahehehe” Palusot ko. Kaasar halatang pilit lg yung tawa ko -__________-

“Ah basta ito yung payong” sagot nya sabay hablot sa kamay ko at inilagay yung payong. “At wag mo nang ituloy yung pag-iwas mo sakin, ok? Kahit ilang taon ka pa umiwas saken, di magbabago kung anoman ang nararamdaman ko para sayo. Gusto kita Anna. At hindi mo na mababago yun”

Biglang tumalikod na sya sakin at pabalik na dun sa room kung saan sila nagmi-meeting.

Nag-iinit yung mukha ko. Feeling ko tuloy nag-blush ako.

“Teka Josh!” tawag ko sa kanya. Hindi ko na kayang patagalin pa yung sasabihin ko.

Bumalik sya sa kinatatayuan ko. “O ano?”

“Eh kasi josh, hindi naman ata magiging mutual ang feelings natin para sa isa’t-isa. May gusto pa ako kay Cedric, remember?”

“Hindi ko naman sinabing pilitin mo ang sarili mong gustuhin mo din ako. Ang gusto ko lang ay hayaan mong iparamdam ko sayo na may gusto talaga ako sayo. At para marealize mo lahat ng sinasayang mo para kay Cedric. Nandito naman ako eh”

“Ahhhhh. Kasi ano…”

“Basta. I like you. Wala naman akong hinihiling pabalik eh. Hayaan mo lang na mahalin kita. Choice mo na kung mamahalin mo ako pabalik. Sure naman ako mahuhulog ka din sakin. Sige punta na ako sa meeting namen”

WHAT THE HCK.

 Bumalik na sya sa room nila.

"Shit may nakalimutan ako," rinig kong bulong nya. Titingin sana ako pabalik sa kanya kaso, namumula na talaga ako! >_<

Pakiramdam ko, papalapit sya sakin. At... yan na nga... hinawakan nya yung kamay ko at idinikit ako sa kanya.

Ang lapit lang ng mukha namin shiiiiit >______<

"Wag ka na kasing magpakipot. alam mo namang mahal kita eh" Sabay hinalikan nya ko sa noo. "Nahalikan na kita sa noo. Sa'kin ka na. RESERVED ka na hah" sabay kindat at pumasok na talaga sa room nila. SHIIIIIIIIIIIIIIIIIT

Follow me on twitter and i.g.  @melabelszxc

Thanksssss :* :)