flechazo | namjin

6

Önceki bölümü okumayanlar okusun lütfen♡

Okul Çıkışı, 17.24
Seokjin koridorda, bir şarkı mırıldanırken, dolabından bir şeyler alıyordu.

Sonunda dolabını kapattığında Namjoon'u görmeyi beklemiyordu,
"Yah! Beni korkuttun!" bağırdı.

Namjoon güldü ve konuşmaya girdi,
"Sesin güzelmiş hyung."

"Dalga geçme." dedi ifadesiz bir yüzle.

"Ciddiyim. Gözlerimi kapatır, sonsuza kadar dinlerdim." cümlenin sonuna doğru kafasını öne eğmiş, yüzünde utangaç bir gülümseme vardı.

Seokjin de utanmış ve gülümsemişti,
"Teşekkürler."

Bir süre öyle durdular. Hala aptal gibi sırıtıyorlardı.

"Yarın görüşürüz o halde." dedi Namjoon.

"Görüşürüz."

Uzaklaştıklarında yüzlerinde bir gülümseme, akıllarında birbirlerinin görüntüsünden başka bir şey yoktu.

Büyümüş olsalar da ergenler gibi aşıktılar birbirlerine.
İnsan, yaşlanınca bile sevdiğini görünce heyecanlanır mıydı acaba?
Aşk insanları bu kadar mı etkilerdi?

~
Yağmur yağıyordu. Jimin hava durumuna bakmayı unutmuş ve şemsiye getirmemişti.
'Taksi bulursam şanslıyım.' diye düşündü.

Ama düşüncelerini Taehyung'un sesi bölmüştü.
"Jimin!"

Jimin arkasını döndüğünde elinde şemsiye ile kendisine koşan Taehyung'u görmüştü.
"Şemsiyeyi sana verebilirim." dedi yanına geldiğinde.

"Teşekkürler ama gerek yo-

"O halde seni evine götüreceğim."

"Benimle mi geleceksin yani? Gerçekten gerek yok evine git se-

"İtiraz etme Jimin. Seni evine götüreceğim." dedi emrivaki sesiyle.

Yola çıktıklarında aynı şemsiyenin altında yürüyorlardı.
Jimin aklına gelen şeyle gülümsedi,
"İlk tanıştığımız zamanki gibi hissediyorum. Aynı şemsiyenin altında..."

Taehyung da gülümsedi,
"Hatırladım. Islanmış bir kedi gibi duruyordun. Ve ben yine centilmenlik yapmıştım."

"Hey! Kendini övüp durma."

Taehyung güldü. Jimin de ciddi kalamayıp gülmüştü.

Taehyung'a baktığında, bir şey dikkatini çekmiş gibiydi.
"Saçında bir şey var." dedi ve elini karşısındaki gencin saçına daldırdı. Aslında şu an heyecandan ölmesi gerekirdi. Ne de olsa sevdiğinin saçına dokunuyordu. Ama heyecanlanmadı.

Taehyung onu izlemeye başlamıştı, kusursuz yüzünü. Ciddi duruyordu kısa olan, gözlerini kısmıştı.
Uzun olan da gözlerini kapatmıştı.
Sevdiği adamın eli saçlarındaydı. O dokununca huzur bulmuştu sanki. O sırada yağmur şiddetlenmişti. Sanki bulutlar da anın güzelliğine ağlıyordu.

"Tamam, aldım. Tüymüş." dedi Jimin ve elini çekti.
Taehyung'da gözlerini açmıştı ve ikili yola devam etmişti.

Huzurlu an bölündüğü için üzülmüşlerdi ancak bunu birbirlerine belli etmeden Jimin'in evine varmışlardı.

Bölüm hakkında düşünceleriniz?
Sizi seviyorum💙