PRANPRIYA

Kabanata 5

-pusong nakahimlay sa dibdib ng isang diwatang binawian ng ala-ala-

ROSÉ'S P. O. V

"Rosé, bumaba ka muna dito. Naka uwi na ang mom mo!" natigilan ako sa sigaw ni Aling neneng. Agad along napalaki ng mata habang Naka tingin kay Lisa. Habang sya naman ay nakatingin lang ng walang imosyon sakin. Tumango naman ako at lumabas ng kwarto, alam kong sumonod sya sakin.

Paano ko kaya to ipapaliwanag kay mom? Haysssstttt!

Pagkababa ko ng hagdan ay agad akong sinalubong ni mom ng yakap. Pakiramdam ko ay maluloha ako dahil sa saya na makakasama ko na sya uli. Kahit na di' sya ang tunay kong ina ay para sakin ay walang makakapantay sa kanya.

"Mom, may guato sana akong sabihin sayo." aabi ko kay mom at kumalas sa yakap. Tiningnan nya naman ako ng maypagtatanong.

"Mom, may isang diwa akong natagpuan sa kagubatan sa mismong puno kong saan nyo ako nakahan noong sanggol pa lamang ako." sabi ko sa kanya. "wag kang mag-alala inalam ko muna kong mapangib sya o hindi, pero mukhang hindi naman." dugtong ko at ngumiti kay mom.

"Nasan na sya gusto ko syang makita." sabi ni mom ng walang imosyon. Tumango naman ako, habang sa loob ko ay nanapangin na sana walang mangyari masama.

"err...Lisa!" tawag ko kay Lisa. Nakita ko namang dahan-dahan syang bumaba sa hagdan. Nakita kong medyo naiilang sya. Ako rin naman ahhh.

"So? Ikaw pala si Lisa. Ano ang misyon mo dito sa mundo ng mga tao?" walang pag aalinlangan tanong ni mom. Napalaki naman ako ng mata.

"Hindi ko alam, wala akong ma alala." sabi ni Lisa at yumoko. Agad kong hinawakan ang kamay ni mom.

"Mom. Sinubokan kong basahin ang mga ala-ala nya at nakita kong may pumipigil dito at satingin ko yun din ang dahilan kaya wala syang ma-alala, at isa pa ay noong makita ko sya sa kagubatan sa ay napansin kong may itim na mahika ang napalibot sa paligid." pag papaliwanag ko kay mom. Tuningnan lang ako ni mom.

"Lisa, kong ano man ang misyon mo ipangako mo na sasabihin mo ito agad sa amin at kong masama ito ay wag munang balakin pang sundin ito, dahil pagnagkataon ako ang makakalaban mo." sabi ni mom ng maypagbabanta. Agad namang tumango si Lisa.

"Sya nga pala ako si Sandara Park, kinagagalak kong makilala ka Lisa." sabi ni mom kay Lisa. Ngumiti naman sa kanya si Lisa. Napatingin naman sakin si mom.

"Kailangan kong mag pahinga may kailangan akong bilhin at punatahan bukas, matulog na kayong dalawa." sabi ni mom at nagsimulang maglakad papunta sa kwarto nya which is nasa tabi lang ng kwarto ko.

Nahahalata ko kay mom na wala pa syang tiwala kay Lisa.

Napabuntong hininga naman ako.

Sana nga ay di' masama ang intinsion mo Lisa.

*****

JENNIE'S P. O. V

Nagising ako sa isang kwarto na maring halaman ang nasa paligid. Agad akong napatingin sa paligid at nakita ko ang isang bintana na may mga harang na ugat ng kahoy. Nakita ko ang bwan na sumisilip rito at ipinagtaka ko naman kong bakit lila ang kulay nito.

Nang dito naman ako sa lugar na ito?

Knok! Knok! Knok!