*25

8 2 0
                                    


Napa sigaw ako sa kirot ng Matamaan ko ang namamaga Kong sugat sa mag kabila Kong legs.

Ilang araw narin Simula nung bugbugin ako ni Chairman Hindi kona matandaan kung anong huling nangyari pag katapos akong hampasin ni lolo ng bakal nyang tungkod. Ang alam kolang nawala ako ng Malay at nagising kinabukasan na Hindi na ako makatayo dahil sa pamamaga ng mga sugat ko sa paa.

Why is that happening to?
Did I do something wrong? Why is it so slowly I'm hurt?
Why did not they kill me?
They're killing me from the pain
 

Paano ba ako makakatakas dito? Ayoko na dito, sinasaktan nila ako!

Lord please help me' ikaw nalang po ang makakatulong sakin,

ion....,

Nasakapahamakan ako pero bakit wala dito si ion para iligtas ako.

ion tulungan moko! Pero alam ko naman na Hindi nya ko matutulungan! Wala siyang alam sa nangyari sakin,

----

Naalimpungatan ako ng makaramdam ako ng gutom. Hindi pa pala ako kumakain, Nitong mga nakaraan na araw  Dalawang beses o dikaya isang beses lang ako hatiran ng pag kain kaya nakaka tulog nalang ako agad dahil sa gutom.

Mama...,

Minsan iniisip kona, Hindi manlang Gumagawa ng paraan si mama para makuha ako dito sa mansyon nato.

Akala ko babalikan nya ako pero Hindi lumipas na ang mga araw Pero wala parin siya.

Nawawalan na ako ng pag asa, sana nga pag naka tulog ako Hindi na ako magising ng matapos natong pag hihirap ko.

Ni minsan Hindi ko naiisip na mararanasan koto,
Kasi para sakin Mahal na mahal nila ako at Hindi nila ako magagawang saktan.
Pero nag ka Mali ako! Maling- Mali ako.

*knock*knock*knock*

Pumasok ang isang maid sa pag kakatanda ko siya yung kasama nung babaeng tinapunan ko ng kanin.

Sorry to her napag balingan ko siya ng galit ko!

"Hi maam, wag po kayong magagalit sa akin ah napag utusan lang po ako ni Senyorito na dalhan kayo ng pagkain eh" Sabi nya habang nilalapag ang dala nyang tray na may laman ng pagkain.

Nginitian ko siya, "Hindi ako magagalit"

Natigilan siya napatakip pa ito sa bibig "maam Thank you po" sabi nya. "Maam kaya nyo po bang kumain"tanong nya pa.

Umiling ako," Hindi eh, pwede bang subuan mo ako"

Tumango siya at ngumiti ng malawak "oo naman maam " kumuha siya ng isang kutsurang kanin at ulam isusubo nya na sana sakin iyon ng may tumawag sa kanya. Naibaba niya ang kutsara at sinagot ang cellphone,

"Wait lang maam tumatawag si Boyfie hihi" sabi niya pa, tumango nalang ako.

"Hello..hmf May ginagawa pa ako eh.. Sige Babyko tatawagan nalang kita mamaya, sige sige.. Okay loveyouu tsup tsup hehehe" kinikilig niyang pinatay.  "Ang sweet ni boyfrie maam hehe"

Nginitian ko lang siya, muli ay Napa sulyap ako sa cellphone nya. Nag taka siya kaya Tinignan nya rin ang cellphone nya agad nya iyong tinago.

"Maam Sabi po ni Senyorito bawal po kayo gumamit ng Cellphone" sabi nya,

Napayuko ako at ilang saglit lang ay nag si bagsakan na ang Luha ko.

"Ayy sorry maam Kung may nasabi akong masakit." Pag papa umanhin nya.

Kahit Malabo siya na lang pag Asa ko.

"T-tulungan mo ako maka alis dito.. Nag mamaka awa ako sayo! Tulungan mo ako" kulang nalang ay lumuhod ako para lang pumayag siya. Kung kaya kolang ginawa kona,

"Maam  Hindi kopo kayo kayang tulungan" pag tanggi nya.

Hinawakan ko ang kamay niya, 

"Maawa ka sakin, Nakita mo naman kung paano ako nag hirap diba. Kung paano nila ako binubugbog. Please help me,"

"Maam"

"Please hirap na hirap na ako,"

"Maam may pamilya rin po akong binubuhay"

"May naipon ako, Malaking halaga iyon ibibigay ko sayo yon. Umuwi ka sa inyo mag tayo ka ng negosyo Basta tulungan Molang ako please"

pumayag kana, please!


"Maam"

"Please,"








"Sige maam mamayang alas tres tutulungan kita pag tulog na silang lahat maam"

Nikap ko siya sa tuwa, "salamat....maraming salamat"

Most Painfull battleWhere stories live. Discover now