*16

8 3 0
                                    

Kinahapunan ay bumaba na ako para  Kumain ng Lunch naka salubong ko pa si yaya miding na may bit bit ng kung ano- ano.

"Tulungan napo kita" Sabi ko Sabay agaw ng isang bagay na hawak niya.

Natigilan ako nung kunin nya iyon sakin "ikaw talagang bata ka! Mailakabok ito, ako na dito at kumain kana don. Inihanda kona ang Lunch mo" sermon niya sakin.

Pilit akong ngumiti "Yaya Sabayan nyo napo ako"

Agad siyang umiling "Hindi na muna kana at madami  pa akong kaylangang Gawin" sabi niya pa at nilagpasan niya na ako.

San kaya dadalhin ni yaya yon? Nakaramdam ako ng awa  Kay yaya dahil mag isa lang nyang nagagawa  ang mga trabaho dito sa Mansyon.

Matanda na siya at anu mang oras pwede siyang mag ka sakit,

Si papa kasi Hindi siya nag titiwala sa iba Kay yaya lang talaga ang loyalty nya. Si yaya din kasi ang nag talaga sa kanya nung bata pa siya,

Kung pwede kolang siya tulungan eh ginawa kona, pero kagaya nya rin ako na anu mang oras pwede mang hina.

Napa iling- iling ako at nag lakad na muli papunta sa dinning area.

Kasalukuyan akong kumakain ng May kumalabog sa itaas ilang saglit lang narinig ko naman ang sigaw ni yaya.

Na alerto ako kaya mabilis ako tumakbo pa akyat.

"Lea ija" tawag sakin ni yaya.

Binuksan ko ang pinto ng kwarto niya ay bigla akong natigilan ng makita ko si yaya,

Nanginig ang mga kamay ko at labi.

Si yaya miding duguan, nahagip ko ang isang bagay na kanina lang ay dala dala ni yaya miding.

Nabag sakan ba siya ng batong yan.

"Lea" muli niya akong tinawag kaya nabaling sa kanya ang atensiyon ko

Agad ko siyang nilapitan at Hindi Alam kung anong unang gagawin.

"Yaya!" Napasigaw ako ng biglang mahimatay si yaya.  "Yaya Gumising kapo dadalhin po kita sa hospital" nag papanic na ako, tinapik tapik ko ang pisnge niya pero Hindi parin siya gumigising.

Yaya...

Pinilit ko siyang itayo kahit na hirap na hirap na ako, Puro dugo narin  ang damit ko.

Nakaramdam narin ako ng paninikip ng dibdib. Nung Nasa hagdan na kami ihahakabang kona sana ang isang paa ko ng mawalan ako ng balance.

Shit malalag-lag kami,

Sahalip na kaming dalawa ni yaya ang malalaglag naisip kona ako nalang. Kawawa naman si yaya baka mas lalo siyang mapahamak.

Itinulak ko siya susulayapan ko sana  si yaya para tignan kung maayos ko siyang naitulak pero Hindi kona nagawa iyon ng mawalan nako ng balance  at nag pa gulong gulong sa hagadanan.

Hindi kona Alam ang sunod na nangyari dahil unti-unti na ako nawalan ng malay.

Most Painfull battleWhere stories live. Discover now