Until the End

The Suicidal Trio

31st of January an unusual event occured in the city. Kasabay nito ang pagyanig ng lupa, magnitude 9.5 sa silangang bahagi ng mundo at ang dahilan ay ang pagsabog ng sabay-sabay ng mga bulkan sa bawat lugar nito. Sunod-sunod na patayan at aksidente ang nagaganap, habang sa Eastern part ng mundo isang lugar ang mabilis nilamon ng apoy na kumitil ng maraming buhay, ang pagwawala ng mga hayop at mabilis na pagkamatay nila sa hindi maipaliwanag na dahilan. At sa mismong ding yun nangyari ang isang labanan ng liwanag at dilim, kabutihan laban sa kasamaan. 

Bakas pa dito ang ebidensiyang nagpapatunay sa pangyayari, mga larawang nagtuturo at nagpahiwatig na andito na sila....Ito na ba ang hudyat ng magiging  katapusan ng buong sangkatauhan?...

[15th of February]

Umalingawngaw ang ingay ng alarm clock ni Audrey na nasa side table katabi ng kanyang higaaan. Tumagal ang alarm ng halos 2 minuto pero hindi natinag o nagising man lang si Audrey sa kanyang wagas na pagtulog. Pero may mga matang nagmamatyag sa kanya ngayon at himalang naramdaman niya ito. Audrey suddenly opens her eyes and flinch out of bed na parang nag-ninja roll mode sa kanyang higaan and eneded up banging herself on the floor.

"Hello, Audrey.", pagbati galing kay Leo na nakatayo sa paanan ng kama ni Audrey na parang dehydrated na multo. As usual, lumipad  na naman ang kaluluwa ni Audrey sa pagsulpot niya.

Audrey with an upset face, tumayo, "Ugh!.. Simba! I already told you, it's creepy." Sabay pinulot ang blanket at unan na natapon sa floor. 

"Anong chika diyan?", she yawns.

Leo took a pause and stares to Audrey, "May humahadlang sa akin...ibinabalik ako sa lugar kung saan ako unang pumunta kaya hindi ako makalapit kung saan man naroon si Raziel. Alam mo na kung sino ang tinutukoy ko."

Inayos ni Audrey ang higaan, "So wut, wala na tayong ibang paraan pa diyan?"

Leo's eyebrows lifted sadlike, nagpakita ng kanyang begging puppy eyes at hindi sinagot si Audrey.

Natigilan si Audrey and smirks, "Oh c'mon baby boy gusto mo ng candy."

Sa sinabi ni Audrey naglaho ang begging puppy eyes ni Leo at napalitan ng mga matulis na pagtitig kay Audrey. It was clear to Audrey then, wagas ang pagkaseryoso ni Leo so she stop smirking infront of him baka aatakihin na naman siay ng mga mahiwaga nitong tanong.

Dahan-dahan lumapit si Leo kay Audrey, "Hindi ito biro kagaya ng inakala mo, Audrey. Nagrebelde ako para lang mailigtas..." He stop and tooks a sighs.

Audrey smiled, dahil alam niya kung ano ang nararamdaman ni Leo ngayon. He tried pero epic fail pa rin.

"So now your feeling hopeless? Damn regrets?..."

Nagdadalawang-isip si Leo sa isasagot kay Audrey,  "Hindi."

Lumapit si Audrey kay Leo and tap his shoulder, " You're an angel, still an angel. Don't lie."

 Pumunta agad sa banyo si Audrey bago pa mag-react si Leo, "At huwag kang mag zap dito!" Shuts the door.

[15 minutes later]

5 minutes ng pagbabad sa shower, 5 minutes ng pagkanta, at 5 minutes para umidlip. Kusa na lang nagising si Audrey sa isang ingay galing sa labas ng kanilang bahay. At tsaka pa lang siya nag-decide na tapos na siyang maligo. Lumabas siya sa kanyang banyo, wears a bathrobe and a towel wrap aroun her hair. Dumiretso sa banal na cabinet, opens it at naghalungkat ng maisusuot. She grabs a black jeans, a simple white t-shirt na may naka-print na shingeki no kyojin. Nagdali-dali siya sa pagbihis bago pa susulpot si Leo.