Aardbei met een vleugje vanille (on hold)

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 3

~Person Of View June~

Ik zie veel paar ogen me aankijken als we de klas in komen lopen. May begint uit te leggen waarom we de les komen verstoren. Ik kijk de klas rond, helemaal niet op mijn gemak. Waarom staart iedereen toch zo! Ik spot twee lege plekken, ver van elkaar verwijderd. O fijn, dat wordt dus niet naast elkaar zitten… -Note the sarcasm-. Terwijl de leraar door zijn papieren bladert kijk ik verder rond. Ik zie een meisje met een beugel en bruine vlechtjes zitten vooraan in de klas… Oehh daar wil ik zitten. Sowieso May kiest de plek naast de knappe jongen…

“Oh, dan moeten jullie May en June Martins zijn” zegt de man net iets te vrolijk. Ik begin als een gek te knikken. Vanuit mijn ooghoek zie ik May met  een sprankje medelijden in haar ogen naar me kijken. Wat zou ze op dit moment denken? “ Ik ben meneer Hofmans, en ik geef wiskunde” Gaat de man rustig van start. “En aangezien ik nu verder wil met de les…  Neem plaats.. Eens even kijken, June ga jij maar achterin zitten, en May kom jij maar gezellig hier vooraan zitten” zegt meneer Hofmans voordat May naar achteren kan lopen.

Ik loop verlegen naar achteren en plof neer op de stoel naast de jongen. Hij kijkt me lachend aan en ik verdrink in zijn helderblauwe ogen. OMG! Wat is ie leuk! “Pardon, heb ik iets van je aan?” vraagt de jongen met een wenkbrauw opgetrokken. “Hihi, ehmm eh-m nee-ee ” stotter ik terug en ik voel dat ik een beetje rood wordt. “Rustig maar, ik bijt niet” zegt de jongen geruststellend. “Ik ben Noah” voegt hij er glimlachend aan toe. Het lijkt wel of er een brok in mijn keel zit. Noah.. denk ik dromerig.. Ik kan me totaal niet meer concentreren op de les. Ik snuif de geur op die rond me hangt, en ruik het parfum van Noah. In ieder geval dat denk ik dan maar.

De eerste paar lessen zijn voorbij en May en ik lopen door de gangen op zoek naar de kantine. Plots wordt May op haar schouder getikt. “Als jullie op zoek zijn naar de kantine, die is die kant op” zegt het meisje met de bruine vlechtjes van wiskunde vriendelijk. “JA, weten we!” snauwt May arrogant terug. Ik zie dat het meisje tranen in haar ogen krijgt. "May doe eens aardig tegen haar! Ze probeert alleen maar te helpen" zeg ik met een waarschuwende blik tegen May. Ze kijkt met een onverschillige blik terug. Op sommige momenten kunnen we elkaar echt niet uitstaan ookal zijn we tweelingzussen. 

Als we lunch gekocht hebben en een tafeltje zoeken roept er een onbekend meisje dat we bij haar mogen komen zitten. Het is een populair meisje, want ze zit aan een tafel met luxe banken. Ja ik vind het eerlijk gezegd onzin, dat de populaire kinderen een extra luxe tafel met een fijne bank krijgen... Maar als ik daar over ga zeuren mag niemand mij weer. En op de eerste schooldag is dat niet zo heel positief zegmaar... May ploft meteen neer tussen het meisje genaamd Jacky en Noah die ook populair blijkt te zijn. "Hoi ik ben May" zegt ze en het ijs is gebroken. Dit zullen haar nieuwe vrienden worden gok ik. Snel gedaan haha. Ik sta er maar een beetje te staan want er is geen vrij plekje meer op de bank. Noah tikt op zijn schoot, als een gebaar dat ik daar mag gaan zitten.

Ik aarzel even maar Jacky duwt me op zijn schoot. Ik begin te blozen en Noah fluistert iets in mijn oor. "Ben maar niet bang ik doe niets". Ik kijk May aan en ze lacht goedkeurend naar mij. Plots komt er een oude herinnering naar boven.

*FLASHBACK*

"Amber heb je al een leuke ketting gevonden?" roep ik door de winkel heen. "Ja OMG" roept mijn beste vriendin Amber terug. We hebben vanavond een feest bij iemand thuis en Amber wil indruk maken op een leuke jongen. Dus we hadden afgesproken dat we zouden gaan shoppen en daarna optutten voor het feest. Stiekem wil ik er extra leuk uitzien voor James maar ik ben niet iemand die dat zomaar verteld, dus zelfs May en Amber weten niets van mijn stille liefde. Maar ik zal het toch maar eens gaan vertellen, misschien kan ze me een beetje advies geven. Ik ben niet zo succesvol met jongens om eerlijk te zijn. Ik haal diep adem en vertel het tegen Amber. Ambers ogen beginnen te twinkelen. Dat betekend meestal niet veel goeds.... "Je gaat hem gewoon jaloers maken, door vanavond met iemand anders te zoenen" begint ze haar idee te vertellen. Maar ik heb geen idee hoe dat moet... 

Dus die avond heb ik Ambers plannetje uitgevoerd. Maar James ging er niet op in.. In tegensteling, hij zoende zelfs met May. Later kregen ze zelfs nog iets.. Een regelrechte ramp. Veroorzaakt door mijn eigen domheid.

*REALITY*

" Je bent echt een dromertje" fluistert Noah in mijn oor. "And guess what, ik houd wel van dromertjes". "Ga je even mee naar buiten?" zeg ik zachtjes. "Ik heb even frisse lucht nodig" 

Samen lopen we naar buiten en hij pakt mijn hand vast. Ik schrik en trek mijn hand terug. Noah kijkt me aan, maar zijn gezicht staat teleurgesteld. Het moment is verpest. Dan gaat de bel. Hij loopt afwezig naar binnen en het moment is voorbij. Ik heb het weer eens verpest. Met een raar gevoel in mijn buik slenter ik achter hem aan. 

Savonds in bed kan ik maar niet slapen, ik blijf maar piekeren. May merkte het al en ik had alles aan haar verteld, ze voelde gewoon dat er iets was. 

Als ik mijn hand niet teruggetrokken had, hadden we dan gezoend?