u n

268 18 8
                                    

Τ/ο/σ pov (=το όνομά σου)

"Τ/ο/σ ξύπνα. Θα αργήσεις για το σχολείο" μου φώναξε η μαμά μου. Εγώ έβαλα το μαξιλάρι στο πρόσωπό μου ως ένδειξη δυσαρέσκειας!

Σηκώθηκα από το πορτοκαλί κρεβάτι μου και πήγα να κάνω ένα μικρό ντουζ για να είμαι φρέσκια στο σχολείο! Όχι πως είμαι καμία ψόφια η κάτι τέτοιο...

Βγήκα από το μπάνιο και κοίταξα στο τηλέφωνό μου για να δω τι ώρα είναι! Αλλά αντί να δω την ώρα το βλέμμα μου πήγε στα χιλιάδες μηνύματα που είχα από την καλύτερη μου φίλη (και μόνη) Αριάνα. Όχι την Γκράντε, μην μπερδεύεστε!

Όλα ήταν του τύπου...που είσαι θα αργήσεις...μόλις τσέκαρα ένα μανάρι από την τρίτη... και άλλες τέτοιες χαζομάρες. Μα καλά τι ώρα πάει σχολείο αυτή; Και γιατί δεν κάθετε λίγο ακόμα σπίτι της να κοιμηθεί;!

Ώρες ώρες (καλή ώρα σαν κι αυτήν) δεν μπορώ να την καταλάβω.

Έβαλα γρήγορα της μπότες και έφυγα βολίδα για το σχολείο! Πάλι όπως πάντα μια μίξη συναισθημάτων, χαράς, φόβου και θυμού!

Α ναι δεν σας είπα! Κάθε μέρα αυτό γίνεται! Στην τάξη μας υπάρχει ένα παιδί, ένας ηλίθιος, που μου κάνει την ζωή δύσκολη! Είναι ο μεγαλύτερος σταλκάκιας - creepy άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ μου. Κάθετε πίσω από εμένα και πραγματικά κατά την διάρκεια του μαθήματος μπορώ να διακρίνω τον βλακώδες βλέμμα του να με κοιτάει όλη την ώρα. Νιώθω πολύ άσχημα! Θέλω τόσο πολύ στις πίσω, αλλά από εκεί δεν θα μπορώ να βλέπω στον πίνακα.

Αναρωτιέστε πως τον λένε, έτσι; Λοιπόν τον όνομά του είναι Finn. Finn Wolfhard! Και τον μισώ θανάσιμα.

Πρόσφατα είχε παίξει σε μια σειρά και μια ταινία το Stranger things και το It. Δεν έχω δει ποτέ κανένα από τα δύο. Επίσης είναι μέλος σε μία ροκ μπάντα που ονομάζετε Calpurnia. Μόνο αυτά ξέρω γι' αυτόν και ούτε θέλω να μάθω περισσότερα.

Η τάξη μας συνήθως κάθετα σε ένα παγκάκι δίπλα από την αίθουσα μας, πάλι καλά που ήταν εκεί η Αρι.

"Τι σκέφτεσαι πρωινιάτικα;" με ρώτησε χαμογελώντας. Τι σου λέω και εσένα. Βασικά τα ξέρει όλα και μου λέει πως όλα αυτά είναι κύματα της φαντασίας μου.

"Τίποτα...απλός σκεφτόμουν, ξέρεις το γνωστό" είπα χαμηλώνοντας το πρόσωπο μου.

"Σόρυ που θα στο πω κοπελιά, αλλά έλεος με αυτήν την τρελή θεωρία σου. Μας έχεις ζαλίσει τον έρωτα να πούμε" είπε κουνώντας τα χέρια της πέρα δώθε.

𝐒 𝐓 𝐀 𝐋 𝐊 𝐄 𝐑. finn wolfhard Where stories live. Discover now