𝐒 𝐓 𝐀 𝐋 𝐊 𝐄 𝐑. finn wolfhard

d e u x

~♡♡~

Aφού τελείωσε το μάθημα βγήκα έξω από την τάξη σχεδόν τρέχοντας για να βρω την Αριάνα. Ακόμα να βγει από το τμήμα της. Έβαλα το σώμα μου δίπλα στο καλοριφέρ για να ζεσταίνομαι περιμένοντας να βγει από την αίθουσα.

Κοίταξα προς το κυλικείο για να δω αν έχει κόσμο. Μόλις τώρα θυμήθηκα πως η Αριάνα μου είχε αναθέσει να της φέρω κάτι να φάει από το κυλικείο. Σαν να το ήξερε πως θα αργούσε να φύγει από την τάξη.

Αποφάσισα να φύγω από εκεί για να πάω να της αγοράσω φαγητό, μου είχε δώσει φαγητό και από πιο πριν οπότε δε θα υπήρχαν προβλήματα.

"Με το ψυχάκια θα είσαι;" ο Σάιμον εμφανίστηκε από πίσω μου. Είναι υπέροχος!!

"Μην τον λες ψυχάκια" παραπονέθηκα "απλός..." προσπάθησα να επιχειρηματολογήσω την άποψή μου, αλλά δεν τα κατάφερα

"Ούτε εσύ δεν μπορείς να βρεις έναν νορμάλ λόγο, έτσι;" είπα γελώντας. Γύρισε και κοίταξε από πίσω μου και μετά είπε "απλός κοίτα πως σε κοιτάει" έστριψα το κεφάλι μου και είδα τα μάτια του να με καίνε και να δαγκώνει το κάτω μέρος των χειλιών του. Αν πω πως δεν κολακεύτηκα, θα πω ψέματα.

"Τον έχω δει πολλές φόρες" είπα και κούνησα το κεφάλι μου για να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου. Με κοίταξε και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.

"Τα λέμε τ/ο/σ" είπε και έβαλε τα χέρια του στις τσέπες του και έφυγε.

"Τ/Ο/Σ" φώναξε κάποιος. Γύρισα και είδα τον Finn να πλησιάζει προς το μέρος μου. Άρχισε η καρδιά μου να χτυπάει και δυνατά. Κοίταξα κατευθείαν τα μάτια του που αυτήν την φορά έγιναν πιο καφετί απ' ότι συνήθως και γυάλιζαν "ήθελα να σε ρωτήσω! Πότε εμ...θ-θα κάνουμε την εργασία μας" με ρώτησε και τοποθέτησε το χέρι του στο κεφάλι και το άλλο στην τσέπη.

"Τι λες για μετά στο σπίτι μου;" απάντησα εγώ βγάζοντας ένα περίεργο - στραβό χαμόγελο.

"Ωραία. Τ-τα λέμε" είπε και έφυγε από δίπλα μου. Μπορούσα να μυρίσω την κολόνια του την ώρα που έφευγε. Πραγματικά ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω από την ευώδη μυρωδιά.

Παραπάτησα προς τα πίσω και έπεσα πάνω στην Αριάνα. "Σιγά μωρή ερωτευμένη" είπε μπερδεμένη "το κολατσιό μου το πήλες" είπε με μωρουδίστικη φωνή.

"Ξέχασα" ψιθύρισα, ενώ ακόμα κοιτούσα τον Finn.

"Σιγά καλέ θα στραβωθείς" είπε και με κοίταξε. Την αγριοκοίταξα, πήρα το χέρι της και καθίσαμε στο παγκάκι. Δεν έχω καμία όρεξη να μιλάω για αυτόν τον ψυχάκια.