𝐒 𝐓 𝐀 𝐋 𝐊 𝐄 𝐑. finn wolfhard

t r o i s

Τ/ο/σ

Ξύπνησα με έναν τρομερό πόνο στο κεφάλι, τι σκατα;

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και είδα την πόρτα του δωματίου μου ανοικτή!

Πως; Μα αφού θυμάμαι που την είχα κλείσει. Εξάλλου ποτέ δεν ξεχνάω να την κλείνω από τότε που....

Αχ...σταμάτα Τ/ο/σ! Έχει περάσει πόσος καιρός από τότε. Μην το θυμάσαι άλλο.

Η περιάργια μου δε με άφησε ήσυχη. Ποιος το καλό άνοιξε την πόρτα;

Μόλις κατέβηκα κάτω στο πάτωμα, τα ξύλινα σανίδια έτριζαν λες και δεν υπείρχε αύριο. Προσπάθησα να κάνω υσηχία .

Καθώς περπατούσα προς την πόρτα άκουσα ένα αχνό ήχο από πιάνο. Τι φάση;

Ένιωσα τον φόβο να κυλάει στις φλέβες μου.

Φοβήκα!

Περπάτησα στις μύτες των ποδιών μου, με αποτέλεσμα να κάνω επιτέλους ησυχία!

Πήγα κοντά στην σκάλα και κοίταξα στον σαλόνι! Τα παράθυρα ήταν ορθάνοικτα. Αυτά τα είχα κλείσει, το θυμάμαι και αυτό καλά!

Εντωμεταξύ ο ήχοα του πιάνου άρχισε να ακούγεται όλο και πιο κοντά.

Η αλήθεια είναι πως έχουμε ένα πιάνο από πάντα. Δεν το έπαιζε κανένας μας, απλός το πήραμε για διακόσμηση.

"Είναι κανείς εδώ;" είπα προσπαθώντας να μην φανώ φοβισμένη! Κανείς δεν απάντησε!

Ενώ κατέβαινα περισσότερο τα σκαλοπάτια κοίταξα προς τη μεριά του πιάνου. Θεέ μου!

Μία μαύρη φιγούρα έπαιζε αρκετά καλά ένα τραγούδι. Τα χέρια του/της κυριολεκτικά γλιστρούσαν πάνω στα πλήκτρα.

Μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα!

Παρ'όλα αυτά ακόμα ήμουν φοβισμένη!

"Τι κάνεις στο σπίτι μου; Και ποια ή μαλλον ποιος είσαι;" αναγνώρισα το φύλλο του από τις πλάτες αυτού του τύπου.

Το πιάνο σταμάτησε και ο τύπος σηκώθηκε από την καρέκλα!

Εγώ σαν χαζή που είμαι τον πλησίασα χωρίς να έχω συναίσθηση για το τι γίνεται.

Δεν γύρισε καν να με δει!

Ναι φίλος σαν το σπίτι σου.

"Λοιπόν ποιος στο διάλο είσαι;" φώναξα δυνατά. Η φιγούρα σταμάτησε να κινήτε και άρχισε να γυρνάει αργά αργά προς το μέρος μου.

Τα μαλλιά του τύπου ήταν σγουρά και μαύρα. Μαύρα! Τα χείλη του μεγάλα και ροζ.

Ο Finn; Τι στο καλό;

"Finn τι κάνεις εδώ;" είπα εκνευρισμένη. Πως μπόρεσε και μπήκε μέσα στο σπίτι μου.

Δεν μου απάντησε. Συνέχισε να με κοιτάει!

Σήκωσα τα μανίκια από την μαύρη του ζακέτα. Και με πλησίασε. Αυτή την στιγμή η καρδιά μου άριχσε να χτυπάει δυνατά από τον φόβο. Τι θέλει από εμένα;

"Σου έχω πει πως είσαι πολύ όμορφη;" με ρώτησε και με χάιδεψε με το χέρι του που ήταν καλλυμένο με ένα μάυρο γάντι.

"Μη με αγγίζεις" είπα και του κούνησα το δάχτυλο μου αυστηρά.

"Καλά καλά" ψυθίρησε και έβαλε τα χέρια του στην μέση μου.

"Μόλις τώρα δεν είπα μη με αγγίζεις" είπα λίγο πιο δυνατά.

"Βούλοσε το" είπα και πλησίασε το κεφάλο του κοντά στο δικό μου. Έβαλα τα χείλη του πάνω στα δικά του.

Γαμωτο!

Και δεν έκανα τίποτα για να το σταματήσω. Το άφησα να συνεχίσει να με φιλάει. Καθώς με φιλούσε άρχισε να κατεβαίνει προς τον λαιμό μου. Τα φιλιά του ήταν τόσο ζεστά.

"Φτάνει Finn" είπα λαχανιασμένα και τον απομάκρυνα

"Τι έγινε;" είπε και εκείνος προσπαθώντας να πάρει ανάσα.

"Απλός" είπα και έπιασα το κεφάλι μου. Ξαφνικά όλα γύρω μου μαυρισαν. Βασικά ήταν όλα μαύρα από πριν, αλλά τώρα...

Τέλος πάντων καταλάβατε!

[...]

Το ξυπνητήρι!

Σηκώθηκα ιδρωμένη! Τι έγινε; Τι ώρα είναι;

Πήρα το κινητό μου από το κομωδίνο για να το κλείσω και για να δω τι ώρα είναι.

2 κλήσεις από την Αριάνα

Θα ανησύχισε μάλλον...

"Ω Χριστός και η Παναγία. Είναι 10; Πόσες ώρες κοιμάμαι;" είπα δυνατά. Θεέ μου!

Τι σκατά όνειρο ήταν εκείνο που ειδα!

Πάντως να πω την αλήθεια το απόλευσα το φιλί...

Σκάσε Τ/ο/σ!

Δεν θα πάω σχολείο δεν έχω όρεξη!

Ξανά έπεσα για ύπνο! Για κάποιο λόγο σκεφτόμουν τον Finn. Σταμάτα να τον σκέφτεσαι, είναι περίεργος!

Θέλω να κοιμηθώ να ηρεμίσω!

Έκλεισα τα μάτια μου και αποκοίμηθηκα!