Etrafımdaki sesler ve vücuduma temas eden soğuk el beni uyandırdı.Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey Bedir'in yüzü oldu.Oturmak için doğruldum ,boynum çok kötü tutulmuştu.Boynumu ellerimle ovdum yavaşça.Tamamen oturunca Bedir Asaf ve Derin'in ellerinde çantalarla bana baktığını farkettim. Trendeki çocuklar yine 4'lü gruplar halinde trenden dışarı çıkıyorlardı.Ne oldu dedim Derin, Asaf ve Bedir'e bakarak.Asaf -Hadi geldik artık iniyoruz,dedi. -Nereye dedim şaşırarak. -Fertep'e geldik hadi inelim herkes indi,dedi. - -Fertep mi?Ama bu nasıl olur ,buraya giriş yasak ve burada askanlar var yani ne yapacağız burada?
-Bak biz de çok şey bilmiyoruz ama şunu biliyoruz ki burası ve o adamın yanı emin ol Merkezden çok daha güvenli.Bizim de bu trendeki bütün çocukların da güçleri var ve Merkezde ölmek yerine burada güçlerimizi geliştireceğiz.Hadi inmemiz lazım,dedi. Daha bu öğrendiklerimi hazmedemeden ayağa kalktım ve hiç konuşmadan birlikte trenden indik.Trenden indiğimde yüzüme vuran hava trenin o boğucu ve sıcak havasından kurtulmamı sağladı.Etrafa boş gözlerle bakan çocuklar vardı.Bir süre trendeki bütün çocukların inmesini bekledik sonra tren gitti sadece biz kaldık.Bir tren durağındaydık ama bu tren durağının her tarafında daha önce hiç görmediğim kadar büyük binalar vardı.Ben onlara hayretle bakarken bir ses geldi ve aynı anda da bir adam durak binasının içinden çıktı.Simsiyah bir paltoyla siyah bir pantolon ve siyah bağcıklı bir bot giymişti.Kafasının ön kısımları kel olmasına karşın arka kısmında çok seyrek turuncu saçları görünüyordu.Yaşını tahmin edemedim.Adam çıktıktan sonra arkasından onun gibi giyinmiş ondan daha genç ve elinde silahlar olan adamlar çıktı, yaklaşık 20 kişilerdi.Adam tam karşımızda durdu hepimize göz gezdirdikten sonra hafifçe gülümsedi ve'' hoşgeldiniz'' dedi.
-Ben Çetin.Bundan sonra sizi ben eğiticem. Aileleriniz sizi bana emanet etti sizi eğiticem ve artık sizde birer askan olarak burada rahatça yaşayacaksınız.Bu eğitim süreci boyunca hiç dışarıya çıkamayacaksınız. Tam 2 yıl boyunca ,oldukça uzun bir süre değil mi?Fakat emin olun sizin iyiliğiniz için her şey.Ailelerinizi 2 yıl boyunca görmeyeceksiniz ama bu hiç görmeyeceğiniz anlamına gelmiyor.Merkezde size bir duyuru yapıldı''HERKES GÜVENLİ BÖLGEYE'' .Bunu dedikten sonra adam öyle bir kahkaha attı ki tüm vücudum titredi korkudan.Sonra adam biliyorsunuz dumanların yaptığı deneylerde 5 milyon insanımız akli dengesini yitirdi.Sonra bir daha yapmayacaklarını açıkladılar ama işte dün sizi almayı planlıyorlardı bizim de bundan önceden haberimiz oldu ve sizi gerçek güvenli bölgeye yani Fertep'e getirdik.Dedikten sonra o adamın önderliğinde durağın arkasındaki en büyük boyanmamış binaya gittik ve 2 kişi bir odada kalacak şekilde odalara yerleştik ben ve Bedir, Asaf ile de Derin aynı odalarda kaldık.Bizim odamız 3. katta 9 numaraydı onların da bizim hemen karşımızdaki oda 11 numaraydı. Hergün saat 1 ile 5 arasında en alt kattaki bodrumda antrenman yapıyorduk.Gün geçtikçe daha da gelişiyorduk ve arkadaşlarımla aramdaki bağda artmaya başlıyordu.Yemekhanede yemek yiyorduk geri kalan bütün vakitlerimizi ise 2 yatak bir lavabo ve duştan oluşan odalarımızda geçiriyorduk kıyafetlerimizi yere katlayıp bırakıyorduk.Hiç dışarıya çıkamıyorduk sadece camdan dışarıyı izleyebiliyorduk,dışarıda hiç bir şey yoktu sadece her ayın 5. günü bizi buraya getiren tren geliyordu içinden yaklaşık 40 çocuk iniyor bir süre durduktan sonra farklı binalara gidiyorlardı.Akşamları da annemle babamı düşünüp uyuyordum...
İşte böyle 2 yılımız geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUMANLAR
Science FictionAfra,toplumdaki ismiyle askan. Hepinizin istediği güçlere sahipler ama sizin yaşamak istemediğiniz o hayatlara sahip değiller. Bu hayatta herkes bir şey için savaşmak ister o, Derin ,Bedir ve Asaf kararlarını verdiler.Onlar DUMANLAR olucaktı hem si...
