CHAPTER 02

296 30 8
                                    

RED petals scattered on the floor, heart-shaped papers being attached to the sliding window, busy people in the wedding, handcuff, big t-shirt, and blind date booth

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

RED petals scattered on the floor, heart-shaped papers being attached to the sliding window, busy people in the wedding, handcuff, big t-shirt, and blind date booth... That's the first thing I saw when I entered the university.

I know that today is Valentine's Day and as usual the SSG of the school will held various of gimmicks.

Umibis ako ng daan at mas pinili 'yong matiwasay at walang katao-tao. I hate crowded places. I hate noisy people I just don't know the reason kung ba't natagalan kong maging kaibigan 'tong si Kallea. Speaking of, I need to find that girl.

I hurriedly took the stairs to our classroom. Nang makarating ako sa ikaapat na palapag ay nakita ko agad si Lea na nakaharang sa pintuan namin, she look at my side while raising one of her eyebrows.

"Ang aga mo ata para sa pasok natin bukas?" she asked sarcastically. I know I'm exceedingly late for like, 2 hours and 30 minutes.

I am the type of person who is an early-bird. Palagi akong on-time not until today. I just feel like lying on my bed the whole day tutal Wednesday at Valentine's Day naman, walang ginagawa masyado kung 'di lang dahil sa attendance e hindi na talaga ako sisipot.

Para sa'n pa diba? Alangan namang magcelebrate ako ng VD na jowa-less. Pero bakit nga ba pag Valentine's Day magjowa agad ang naaassociate sa mga utak natin? Pwede rin naman 'yon sa friendship at family since there is love involve. But no, Valentine's Day is for St. Valentines. Only.

"Tabi nga. Dadaan ako." I said not minding her question. I look at our classroom and saw a bunch of couples cuddling with each other. How I hate PDAs. Biglang nagbago ang isip kong pumasok sa room ng makita ko ang mga 'yon. What an eyesore. I know that they love each other to the point na 'di na nila nacocontrol ang kanilang sarili but can they do that in private?

Tinignan din ni Lea ang tinitignan ko na siyang ikinangiwi niya rin. She suddenly grabbed my hand. Nagpa-tangay lang ako kung sa'n man niya 'ko dalhin.

We are here at back of the old canteen. Umupo kami sa natitirang bench dito. Buti naman at wala pang nago-occupy nito, maybe because they were busy in the booths.

"Eyebags pa ba 'yan, te?" turo niya sa ilalim ng mata ko. Inirapan ko lamang siya. "Mukhang eyeluggage na 'yan ah." pagpapatuloy niya. Yeah, right. Matagal lang naman akong nakatulog kagabi sa pag-iisip ng walang kabuluhang mga bagay. 'Di na ako nag-abalang lagyan 'to ng concealer dahil tinatamad ako.

"Eyebags doesn't make you less of a person." I voice out.

"Chill. Wala naman akong sinasabi, e. Aga-aga ang init ng ulo." then she pouted. Napa-iling nalang ako.

I look away. Napaka-peaceful dito. Napakasariwa ng halimuyak ng hangin.

Kinalabit ako ni Lea na naging dahilan upang ibaling ko ang paningin ko sa kaniya.

Eve of Valentines Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon