Ayaz:
"Evet. bir şey söylemeyecek misin?"
"Ne gibi" diyebildim sadece gözlerimi kaçırarak.
ne sorduğunun, neyi öğrenmek istediğinin gayet farkındaydım. lakin anlamazdan gelerek ne kadar zaman kazanabilirsem o kadar kurtulacağıma inanıyordum sanırım çıkmazdan. lakin bu pek mümkün değildi.
"Sinem beni çıldırtma" dedi sonunda dayanamayıp. "Neyin var senin? Uzunca zamandır tuhaf davranıyorsun? Beni her gördüğünde kaçıyorsun. Benimle konuşmak istemiyorsun. Ne olduğunu bilmediğim bir şeyler dönüyor ve bunun hakkında bir fikrimin olmaması beni delirtiyor artık. Lütfen" dedi uzunca konuşmasının arınca derince soluklanarak. "Lütfen ne derdin varsa paylaş benimle. Beraberce çözelim."
"Ayrılalım."
O yüzüme duyduğu kelimenin ardından şaşkınca bakarken benim de ondan bir farkım yoktu. Bu kelimenin bu kadar kolay çıkacağını hiç düşünmemiştim ağzımdan.
"N-ne? Ne demek ayrılalım? Sinem ne saçmalıyorsun sen?"
Yüzüme bakarak ciddi olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu. Şaka falan yaptığımı söylememi istiyordu her halde.
Lakin gayet ciddi bir şekilde yüzüne baktığımı görünce bunun bir şaka olmadığını anlayıp hayal kırıklığına uğradı. Ayaz:
"Bu kadar kolay mı? Birden hayatıma giriyorsun. Bana sevmeyi, sevilmeyi, umudu, hayal kurmayı öğretiyorsun ve sonra da çekip gitmekten bahsediyorsun."
Yüzüme bakıp bir şeyler söylememi bekledi lakin ben karşılığında gözlerimi kaçırıp başımı eğdim. Ayaz:
"Sinem... sen karanlık hayatımın tek aydınlık tarafısın."
"Sense aydınlık hayatımın tek karanlık tarafı."
KARDEŞİMİN OKULU 26 Eylül Cumartesi Wattpad'de...
Oy ve yorumları esirgemeyin :)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEŞİMİN OKULU (Watty2020)
Teen FictionKurtlar sofrasına oturan bir kuzunun kurda dönüşme hikayesi...
