KARDEŞİMİN OKULU (Watty2020)

Alıntı

Duyduklarımla kan beynime sıçramıştı. Bu doğru olamazdı değil mi? Lütfen doğru olmasın. Bir yanım nihayet gerçeğe ulaştın diyor diğer yanımsa gerçek bu olmasın, lütfen aradığım o olmasın diyordu. Ama tüm bulgular onu gösteriyor. Hatta içimdeki bir yanım bana aptal olduğumu onca detayı nasıl göremediğimi soruyordu. Bariz bir şekilde ortadaydı gerçekler. Aradığım oydu. Başından beri aradığım kişi oydu. 

Kapıdan dışarı ne zaman çıktım, merdivenleri ne zaman indim, okulun bahçesine ne zaman geldim hatırlamıyordum. Nihayet onun karşısındaydım şimdi.

"Daha iyisin değil mi? Dün hastaneye kaldırılacağın falan söylenince çok endişelendim."

"Sen miydin?"

Sorduğum soruyla neye uğradığını anlamamış bir şekilde kaşlarını çattı.

"Ne?"

"Onca zaman, başından beridir aradığım sen miydin?"

"Sinem ben seni anlamıy..."

"Yeteeeerrrrrr!!!"

Kimsenin bize bakmasına aldırmadan bağırıp çağırmaya devam ettim.

"Yeter!Bana artık oyun oynamayın! Gerçeği istiyorum."

Kardeşimi istiyorum.

"Oyundan bıktım artık! Beni delirttiniz. Acaba o mu yoksa bu mu demekten çıldıracak hale geldim! Ve anladım ki o aradığım kişi senmişsin. Neden yaptın bunu bana? Bize neden yaptın bunu?"

Kardeşimle bana.

Yeni bölüm yakında sizlerle olacak. Yılbaşına yetişmesini isterdim lakin finaller, ödev teslimleri,  4 kitabı birden düzenleme derken fırsat olmadı. Umarım ileri ki bölümleri de beğenirsiniz. İleride hiç tahmin edemeyeceğiniz şeyler yaşanacak.

Tabi ki de merakta değil mutlu kalıyoruz oy ve yorumları da unutmuyoruz. :)