SAUDADE

2

It's been five months after she was confined at the hospital. At first, she can't remember anything but, somehow, at least, she can remember some things now.

Si Alpha Beatrix Ly Quinto anak nila Mr. Gilbert at Mrs. Selene Quinto. Isang mabait at magandang dilag na may pusong mapag mahal. Nag iisang anak lamang nila ito kaya sobrang protective.

Kasalukuyang naka upo ang pamilya sa sala, Habang nanonood ng paborito nilang pelikula.

"Mag aaral ka na sa Eastleigh Woods University ngayong pasukan" Sabi ng papa ni beatrix.

"Woa, exciting? Pero pa, may nadadaanan po ako diyan na university din, bakit pa natin kailangan lumayo?" naguguluhang tanong ni Beatrix. Hindi naka sagot ang papa niya. Tinignan niya ang kanyang asawa bilang sinyales na tulungan itong sagutin ang katanungan ng anak. Si Beatrix na naka upo rin sa maliit na upuan, ay naghihintay parin na sagutin siya.

"Uh, Because, Hindi kasi naming gusto yung facilities ng school at napag alaman din namin na mas maganda pala sa Eastleigh kaya ie-enroll ka namin don, tsaka para magkaroon ka na ng kaibigan. Diba?" paliwanag naman ni mrs. selene na ngayon ay na ka hinga na ng maluwag sa pag papalusot.

.

Kasalukuyang ibinababa na ni mr. Gilbert ang mga bagahe nila. Isa o hanggang dalawa lang ang bagahe ng mag asawa samantala naman nung ibinaba na niya ang mga bagahe ni Beatrix ay laking gulat niya na inabot na sa limang bagahe ang inimpake nito.

Napagpasiyahan ng mag asawa na lumipat na ng bahay kung saan malapit sa Eastleigh Woods University, Kasalukuyang titira sa kapatid ni mrs. selene. Masyadong malayo ito sa lugar nila, tamang tama lang para di na makita ang unika iha nila at maiwasan ang posibleng mangyari kapag nakita pa ng anak nila ang kasintahan niya.

"This will be your room darling, i hope you like it! Because i just decorated it few days before you came. By the way, you can call me Tashie i like you to call me that, i just shortened the tiTa and roShie" then tashie give her a wink.

"wow! Nice! Maraming salamat ti-tashie hehe, gustong gusto ko po itong room na ito, I feel comfortable and makes me relax, 'cause your theme is white! So I love it! so neat!"

ang kwarto ni Beatrix ay mahahalintulad mo sa mga ig worthy bedrooms, puti ang kama, pati na rin ang study table, ang mahahabang puting kurtina na sumasayaw dahil sa hangin na pumapasok at bilang pangharang din sa sikat ng araw, at may ma liliit na halaman at hanging plants na talagang picture worthy ito.

.

"Mom ayaw ko!" pagdadabog ni Ezeikel Dos De Guzman sa kanyang mom na ini-impake na ang mga damit niya. "You'll be fine darling, I think you better need to find yourself again and.. try to move on, at least. And of course, make some new memories!" Mahinahong sabi niya sa kanyang anak na napahinto sa pag iimpake at hinarap muna niya ang kanyang anak na makikita mo sa kanyang mukha ang mga ekspresiyong nag aalala at pagka ayaw rin. Mahinahong hinawakan ng kanyang ina ang dalawang balikat nito at sabay ningitian, ngumiti rin si eziekel.

Dahil doon, nabigyan ito ng pag asang sumaya at kalimutan na ang nakaraan pero mahal na mahal niya parin si Aphrodite, maaring kalimutan na niya ang mga nangyari pero hindi yung pagmamahal niya kay Aphrodite. At sa totoo lang, mahal na mahal parin niya si Aphrodite, iyon lang ang dahilan kung bakit ayaw pa nitong umalis sa paaralan nito, na, umasa, nabaka sakaling bumalik pa ito.

.

Sa Eastleigh Woods Univesity ang isang former university sa Rocena ay makikita mo ang grupo ng kababaihan na nagkaka tipon tipon at nag sisiksikan sa bulletin "Ay! tignan mo siya bakla!" sabi ng isa sa mga estudyante doon sa kaibigan niya habang hawak hawak niya ang isang notebook na pwede na niyang ipanghampas dahil kanina pa ito niro-rorolyo sa kilig. "Oo bading! Titig na titig na nga ako eh" sagot pa ng isa.

Napakunot ng noo si eziekel at tinignan ang mga kababaihan kung bakit sila naka tipon sa kanya, hanggang sa makita niya ang repleksyon niya sa salamin ng isa sa mga estudaynte na naroon,at doon niya na na pag alaman na nakasuot pala ito ng..

Ano ang suot ni Eziekel?

Unang makasagot may pa-shout out sa next chap.